9 tot 12 jaar
Ik heet Olivia en daar kan ik ook niks aan doen - Jowi Schmitz
Met dit lijst in haar hoofd start tienjarige Olivia haar eerste schooldag in een nieuwe omgeving na het overlijden van haar moeder. Met haar vader deelt ze het grote verdriet dat haar moeder is overleden aan een slopende ziekte. Het is echter haar vader die de spelregels van het rouwproces bepaalt. Hij wil na de crematie direct naar een andere omgeving ´op doortocht´. Olivia en haar vader stappen in hun boot en varen af naar een gehuurde kapsalon. De boot wordt in de tuin gezet en Olivia´s vader probeert een klantenkring op te bouwen. Volgens Olivia huilt haar vader heel vaak ´hij is nogal een huilebalk´ en is het duidelijk dat hij zijn vrouw erg mist. Olivia houdt haar verdriet binnen, ze vertelt in haar nieuwe omgeving niet dat haar moeder overleden is en ze huilt ook niet, al drukt het verdriet zwaar.
Ze heeft mooie, warme momenten met haar vader, maar het is ook duidelijk dat hij teveel opgeslokt wordt door zijn eigen verdriet en de zorg voor zijn dochter op aantal punten te kort schiet. Dat kan niet goed blijven gaan.
De titel van het boek, Ik heet Olivia en daar kan ik ook niks aan doen, is veelzeggend. Er spreekt zowel de berusting in de feiten uit als de toon waarop de hoofdpersoon en verteller van het verhaal haar wereld tegemoet treedt.
Jowi Schmidt is een kei in het weergeven van veel in enkele zinnen: ´De vrijdagavonden zijn tot nu toe het beste geluk, aan de rest van de week moeten we nog werken´.
´Verwerken? Wat is dat nou weer? Natuurlijk kende ik het woord wel, maar wat betekende het nou echt? Hoe moest je een dode moeder ´verwerken´? Wat moest je doen als iemand doodging de niet dood mocht gaan?´
Ze gebruikt ook mooie beeldspraken: ´Met Milena erbij werd ik een lompe reus. Als wij een schets waren geweest dan had zij meer lijntjes´.
Een boek over rouwverwerking is een delicate kwestie. Het verdriet moet geloofwaardig worden neergezet zonder dat het uitloopt in pathetische scènes of gebagatelliseerd wordt. Daar is de schrijfster goed in geslaagd. Het verdriet van vader en dochter is invoelbaar. Olivia houdt zich lang groot en daaruit spreekt de liefde voor haar vader, maar uiteindelijk wordt zijn egoïstische verdriet onhoudbaar en zullen vader en dochter een betere balans moeten vinden.
In het verhaal wordt ook duidelijk dat het leven doorgaat en er geen tijdloze doortocht bestaat. Zowel Olivia als haar vader maken nieuwe vrienden en bijna ongemerkt wordt er een nieuw leven, zonder de geliefde vrouw en moeder, vormgegeven.
Ik heet Olivia en daar kan ik ook niks aan doen is een goed geschreven boek over rouwverwerking dat gekenmerkt wordt door de quasi berustende toon van de tienjarige Olivia die uiteindelijk haar verdriet ook op een minder afstandelijke manier naar buiten brengt. Zo komt er ruimte om verder te leven, met slechts de glimlach van haar moeder binnen handbereik.
Ze gebruikt ook mooie beeldspraken: ´Met Milena erbij werd ik een lompe reus. Als wij een schets waren geweest dan had zij meer lijntjes´.
Een boek over rouwverwerking is een delicate kwestie. Het verdriet moet geloofwaardig worden neergezet zonder dat het uitloopt in pathetische scènes of gebagatelliseerd wordt. Daar is de schrijfster goed in geslaagd. Het verdriet van vader en dochter is invoelbaar. Olivia houdt zich lang groot en daaruit spreekt de liefde voor haar vader, maar uiteindelijk wordt zijn egoïstische verdriet onhoudbaar en zullen vader en dochter een betere balans moeten vinden.
In het verhaal wordt ook duidelijk dat het leven doorgaat en er geen tijdloze doortocht bestaat. Zowel Olivia als haar vader maken nieuwe vrienden en bijna ongemerkt wordt er een nieuw leven, zonder de geliefde vrouw en moeder, vormgegeven.
Ik heet Olivia en daar kan ik ook niks aan doen is een goed geschreven boek over rouwverwerking dat gekenmerkt wordt door de quasi berustende toon van de tienjarige Olivia die uiteindelijk haar verdriet ook op een minder afstandelijke manier naar buiten brengt. Zo komt er ruimte om verder te leven, met slechts de glimlach van haar moeder binnen handbereik.
