6 tot 9 jaar
Sinterklaas en de arme kindertjes - Herman Finkers
In 2012 schreef cabaretier Herman Finkers een van de sinterklaasboeken die als reclame-artikel door Douwe Egberts werden uitgegeven. Dit boek werd geïllustreerd door de vermaarde Vlaamse illustrator Carll Cneut. Hetzelfde verhaal is nu opnieuw uitgegeven, in een kleiner boekje met nieuwe illustraties die gemaakt zijn door Kirsten van den Berg. Het verhaal begint op een sinterklaasavond, ´lang, heel lang geleden. Zó lang geleden dat Sinterklaas nog maar één Zwarte Piet had en zijn baard nog helemaal wit was. Dus kun je nagaan hóe lang geleden.´
Het is een koude avond waarop Sinterklaas diverse ´arme kindertjes´ ontmoet en helpt: een haveloze jongen met een muisje, Jetje en haar broertjes die van honger dreigen om te komen, een straatjongen die op blote voeten door de sneeuw loopt en drie kinderen die als worsten in de schoorsteen zijn gehangen omdat een varken duur is en arme kindertjes niets kosten.
Als er voor iedereen een oplossing is gevonden verlaat Sinterklaas het land: ´iedereen keek terug op een bijzondere sinterklaasavond. Hij was nog nooit zó koud en zó warm geweest´.
Finkers grijpt in zijn verhaal terug op een aantal oude sinterklaaslegenden, maar geeft daar zijn eigen draai aan. Het taalgebruik is hier en daar poëtisch en op andere momenten gedateerd: ´arme kindertjes´ en andere verkleinwoorden komen we sinds de jaren vijftig nauwelijks nog tegen in kinderboeken.
Finkers bouwt het verhaal op zoals hij ook zijn theatervoorstellingen opbouwt: er is een doorgaande verhaallijn die regelmatig wordt onderbroken om ergens over uit te weiden en hier en daar een grap of een woordspeling te maken (´na de goede daad bij de schoorsteen te hebben gevoegd´ bijvoorbeeld). Dat is geen makkelijk vorm voor jonge lezers die snel de draad van een verhaal kwijtraken. Neem bijvoorbeeld dit intermezzo over het taalgebruik van de sint: ´Piet´, klonk Sinterklaas ernstig:´Dit riekt naar ongerechtigheid.´Sinterklaas kon het altijd zo mooi zeggen. Ook nu weer: dit riekt naar ongerechtigheid. Bijna niemand weet wat het betekent. Ook Piet wist het niet. Maar hij snapte wel dat het wilde zeggen dat zoveel hongerige maagjes niet cool was´.
De nieuwe illustraties zijn niet te vergelijken met het werk van Carll Cneut. Van den Berg heeft een heel andere stijl. Haar kleurgebruik is minder uitbundig en past goed bij het winterse verhaal. Ze heeft een zwierige stijl en ze kiest vaak voor een verrassende invalshoek. Het boekje is mooi vormgegeven, tekst en illustraties vormen een fraai geheel.
