Mevrouw Wervelwind - Rindert Kromhout

Mevrouw Wervelwind is het 150ste boek van Rindert Kromhout. Het is geen speciale uitgave, maar toch een boek waar een aantal elementen uit zijn werk samenkomen. De inspiratie voor het verhaal is Lady Ottoline Morell die de lezer zou kunnen kennen van Kromhouts boeiende Bloomsbury-trilogie. Ook de samenwerking met Jan Jutte is een passende keuze; Kromhout maakte al vele prachtige boeken met hem waaronder de Bil en Wil-reeks en De paljas en de vuurvreter.

Dit verhaal begint in een pittoresk dorp tussen de heuvels waar het water van het riviertje kabbelt, de meubelmaker zijn tafels timmert, een juffrouw gezellige schilderijtjes maakt, de schaapherder zijn schapen hoedt en de kinderen op school zitten. Op een dag kondigt de juf op school aan dat ze de wijde wereld wil bekijken en voor onbepaalde tijd zal weggaan. Er moet dus naar een nieuwe juf gezocht worden. Maar alle kandidaten die zich voor de vervanging melden vallen af. Dus moeten ‘de koffers van de juf nog even wachten.’
     En dan opeens, op een rustige dag, begint het te waaien. Als ‘een zeilschip in de storm’ verschijnt een bijzondere dame in het dorp: ’Waar ze liep, met fladderende jurk en wapperende armen, boog het riet en sneeuwden de iepen.’ Het is mevrouw Wervelwind die een onuitwisbare indruk op de inwoners van het dorp maakt. Zij laat mensen op een andere manier naar het dagelijks leven kijken en dat heeft heel wat gevolgen. De kinderen vinden het fantastisch, zou zij hun nieuwe juf willen worden?

Mevrouw Wervelwind is een vrolijk prentenboek, ook de lezer wordt meegenomen door de positieve energie die mevrouw Wervelwind rondstrooit. De illustraties van Jan Jutte versterken dit gevoel. Het lieflijke dorpje ziet er aan het begin van het verhaal gezellig en knus uit en het valt in eerste instantie niet op dat alle kleuren zacht zijn en de bewoners grauw gekleed gaan. Als mevrouw Wervelwind het dorp bezoekt verandert dat. Mevrouw Wervelwind is een en al kleur en beweging, ze is een flamboyante verschijning. Juttes weergave van haar is duidelijk geïnspireerd door een portret dat de postimpressionistische Britse schilder Augustus Edwin John van Lady Ottoline Morell maakte, een bijzonder portret dat ze zelf erg mooi vond. Dat de kinderen haar leuk vinden is goed te zien: ze kijken naar haar met vrolijke gezichten en doen haar bewegingen na. Op de laatste illustratie zien we dat er letterlijk meer kleur in het dorpsleven is gekomen.
     Mevrouw Wervelwind is niet echt een prentenboek voor kleuters. De originele kijk op het leven van mevrouw Wervelwind zal veel kleuters nog ontgaan, voor hun liggen immers vanzelfsprekendheden nog veel minder vast. Ook de hoeveelheid tekst en de beeldspraak die Kromhout daarin verwerkt passen beter bij een wat ouder lezerspubliek.

Mevrouw Wervelwind is een prentenboek waar je vrolijk van wordt. De uitdaging eens op een andere manier naar het gebruikelijke te kijken is aanstekelijk. De mooie taal van Kromhout en de prachtige tekening

en van Jan Jutte maken dit 150ste boek van Rindert Kromhout tot een juweeltje.

Mevrouw Wervelwind
Rindert Kromhout (tekst) en Jan Jutte (illustraties)
Leopold, 2019