9 tot 12 jaar
Wondersmid - Jessica Townsend
Het verhaal wordt opgepikt waar we het verlieten. Morrigan is met acht andere leerlingen toegelaten tot het prestigieuze Wondergenootschap waar ze een bijzondere opleiding zal krijgen. De nieuwe leerlingen vormen samen unit 919. Ze leggen aan het begin van het schooljaar een eed van trouw af: de leden van de unit zullen elkaar nooit verraden. In vertrouwen wordt hen verteld dat Morrigan Wondersmid is. Dit is een zeldzame gave die slecht bekend staat, al weet bijna niemand, ook Morrigan niet, wat precies de gave van een Wondersmid is.
Morrigan merkt al snel dat zij niet als een gewone leerling behandeld wordt, ze krijgt een aangepast lesrooster en de meeste leerlingen houden afstand. Nog moeilijker wordt het als de leden van unit 919 een voor een gechanteerd worden. Ze krijgen de een na de ander een nare opdracht en als ze die weigeren uit te voeren zal het geheim van de unit bekend gemaakt worden. Gelukkig kan Morrigan terugvallen op haar begunstiger Jupiter, haar vrienden van Hotel Decaleon en haar beste vriend Haldon.
Het eerste deel uit de serie werd alom vergeleken met Harry Potter waarmee het veel overeenkomsten vertoont. In dit tweede deel neemt Townsend hier wat meer afstand van. Zo lijkt Huize Fierpas, de school van het Wondergenootschap, niet op Zweinstein en ook niet op een Engelse kostschool. Elke dag komen de leerlingen in hun eigen treinstel naar school. Het treinstel is hun thuisbasis en wordt bediend door een conductor die ook de mentor van de groep is. Iedere leerling krijgt zijn eigen rooster met daarop bijzondere en vaak uitdagende vakken, zoals ‘Ga een dialoog aan met de doden’, een cursus drakentaal, of de verplichte workshop ‘Hoe herken ik hypnose.’ Morrigan krijgt slechts een heel saai vak: 'De geschiedenis van laaghartige Wondaden', waarin ze leert over de vele slechte daden van eerdere Wondersmeden.
De kracht van Towsend is haar fantasie en de vlotte wijze waarmee ze de lezer daarvan deelgenoot maakt. Haar invulling van de schoolvakken, haar omschrijvingen van de omgeving en de wonderlijke bewoners van Nevermoor zijn origineel en vermakelijk. Belangrijke personages karakteriseert ze mooi en daarbij laat ze de lezer niet wegkomen met clichés. Slecht is niet helemaal slecht, goed is niet helemaal goed. De schrijfster kleurt echter niet alle personages helemaal in, de meeste leden van Morrigans unit leren we (nog) niet echt kennen. Townsend neemt de tijd om de omgeving en de gebeurtenissen te omschrijven. Hier en daar is het verhaal bloedspannend en deinst de schrijfster er niet voor terug gruwelijke gebeurtenissen pakkend te beschrijven.
Townsend heeft laten weten dat de serie uiteindelijk negen delen zal omvatten en ze heeft de verhaallijn al duidelijk voor ogen. Ze heeft aangeven dat er in tussenzinnen en details aanwijzingen zitten voor toekomstige avonturen. Ik ben benieuwd of de schrijfster genoeg fantasie heeft om te blijven verrassen en of ze in staat is de spanning negen boeken lang vast te houden. Dit tweede deel in de serie is in ieder geval geslaagd.
