Dit ga je niet geloven - Adam Baron

‘Dit ga je niet geloven.
Veronica Chang is niet met lof geslaagd voor piano Niveau 5. Ze is zelfs maar krap geslaagd! Waarom je dat zou moeten verbazen? Nou, we hebben het hier over Veronica, het genie van onze klas. Antwoorden zijn gek op haar!’


Zo opent Timon het gesprek met de lezer in Dit ga je niet geloven. Veronica is een vriendin van Timon, de verteller van het verhaal. Nadat Timon heeft uitgelegd hoe uitzonderlijk het is dat de briljante Veronica zo ondermaats heeft gepresteerd beweert hij dat dit een van de beste dingen is die Veronica in haar leven is overkomen. Waarom dat zo is legt hij in dit boek uit.
Deze introductie laat de bijzonder stijl van de schrijver direct zien. Adam Baron kiest ook in zijn tweede boek voor verteller Timon, die de lezer misschien al kent uit het eerste kinderboek van de Britse schrijver De jongen onderwater. Het is overigens niet noodzakelijk dit boek eerst te lezen, Dit ga je niet geloven staat op zichzelf.
Timon probeert in dit verhaal twee raadsels op te lossen. Hij wil, samen met zijn klasgenoten, uitzoeken wie achter de pesterijen van juf Martin zit. Ze is een geliefde juf en haar leerlingen zijn dol op haar, daarom zijn ze aangeslagen en boos als iemand blauwe drilpudding in haar schoen stopt. En dat is niet de laatste keer dat juf Martin iets akeligs overkomt.
Het tweede raadsel dat Timon bezighoudt heeft te maken Veronica’s oma Nanai. Deze kwieke oude dame, die nog graag een potje voetbalt, weigert van de een op de andere dag te eten. Als Nanai ook nog een foto van het schip dat haar als bootvluchteling uit zee redde kapot gooit denkt Timon dat het wellicht iets met haar verleden te maken heeft. Timon is zo druk bezig met deze raadsels dat hij weinig aandacht voor zijn moeder heeft die hem voorzichtig iets wil duidelijk maken.

Baron heeft een originele stijl die lekker wegleest. Timon neemt de tijd om zijn verhaal te vertellen. Regelmatig dwaalt hij van de hoofdlijn af en deelt dan observaties, anekdotes, een terugblik of een overpeinzing met de lezer. Dit afdwalen van het hoofdverhaal verhoogt de spanning en omdat de inhoud altijd boeiend of grappig is irriteren deze onderbrekingen niet. Baron houdt de structuur van het verhaal echter goed in de gaten en zo raakt de lezer nergens het spoor bijster.
Het boek is meer dan een spannend verhaal, de gebeurtenissen en de overpeinzingen van Timon nodigen ook uit tot nadenken, bijvoorbeeld over vriendschap, vluchtelingen of familiebanden. De schrijver weeft de Chinees-Vietnamese achtergrond van Timons vriendin Veronica mooi door het verhaal.
De lay-out van het boek volgt soms opvallend de lijn van het verhaal. Als het heel spannend wordt duurt het soms een aantal pagina’s voor Timon de lezer de clou geeft. Zo kondigt hij bijvoorbeeld op bladzijde 16 aan dat de lezers erg zullen gaan schrikken, op bladzijde 17 staat ‘zet je schrap’, op de volgende pagina staat ‘Ik ga het je vertellen…’ en pas op bladzijde 23 lezen we wat er voor verschrikkelijks is gebeurd. Soms is het ook een illustratie die de lezer een deel van het verhaal vertelt.

Dit ga je niet geloven is een heerlijk vlot geschreven spannend, onderhoudend verhaal waarin humor en serieuze zaken elkaar soepel afwisselen.

Dit ga je niet geloven
Adam Baron, vertaald door Anneke Bok met illustraties van Benji Davies

Billy Bones, 2019