Flin of de verloren liefde van een eenhoorn - Henry Lloyd


Voor ik over het boek begin wil ik het eerst over de schrijver hebben. Flin of de verloren liefde van een eenhoorn is geschreven door de onbekende Henry Lloyd en geïllustreerd door de eveneens onbekende Laurens Rawie. Het zijn pseudoniemen en algemeen wordt aangenomen dat de veel bekroonde schrijver/illustrator Daan Remmerts de Vries hierachter schuilgaat. Vooralsnog wordt deze aanname bevestigd noch ontkend.
Wat geen mysterie is, is de kwaliteit van het boek. Het is goed geschreven, geestig en gelaagd en ook de illustraties zijn van hoog niveau. Het boek is genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs 2020.

Een baby wordt op een dag meegenomen naar de rand van het bos door twee arenden. Ruim vijf jaar is hij hun kuiken en ze noemen hem Flin. Ze houden veel van hem, maar ze vinden hem wel erg onhandig. Vliegen wil niet lukken en op een dag valt Flin uit het nest.
Op de grond ontmoet hij de tweehoofdige dwerg Mono. Hij leert Flin lopen, eten vinden, kleren maken, omgaan met vuur en hij vertelt hem dat hij een mens is.
Nieuwsgierig geworden naar andere mensen gaat Flin op een dag naar een dorp. Daar ziet hij een beeldschoon meisje en een eenhoorn. Zowel Flin als de eenhoorn worden hopeloos verliefd op het meisje. Als ze voor hun ogen wordt meegenomen door een draak besluiten ze haar te gaan redden.

Op het eerste gezicht lijkt Flin of de verloren liefde van een eenhoorn een sprookje. Het verhaal speelt zich deels af in een betoverd bos waar bijzondere figuren wonen. Flin is de enige mens. Als hij dat ontdekt probeert hij deze kennis aanvankelijk te koppelen aan iets dat hij al kent ( ‘zijn mensen soms een soort wormen?’) en hij probeert erachter te komen waarom Mono mensen wantrouwt. Mono waarschuwt de jongen dat mensen gevaarlijk zijn als je je niet aan hun regels houdt. Toch wil Flin meer weten over de soort waar hij blijkbaar bij hoort.
Naast het thema waar je thuis hoort, spelen ook de thema’s liefde en vriendschap een belangrijke rol. Zo is de vriendschap tussen de eenhoorn en Flin gecompliceerd omdat ze beiden verliefd zijn op hetzelfde meisje. Onvermijdelijk komt het moment dat ze moeten kiezen tussen hun vriendschap en de liefde voor het meisje.
De schrijver snijdt pittige thema’s aan, maar de lezer hoeft niet bang te zijn dat het verhaal zware kost is. Integendeel. Het zit vol humor, vooral in de dialogen. Mono neemt hierin het voortouw, want zijn twee hoofden maken voortduren ruzie. Ze schelden elkaar vaak uit, maar nooit in grove taal. Dat zou ook niet passen in de beeldende stijl van de schrijver. Een schrijver die niet terugschrikt voor ouderwetse woorden als falie, kregel of tobberig en die prachtige beeldspraak hanteert. Soms is zijn taal bijna Biegeliaans, bijvoorbeeld als hij verliefdheid samenvat als ‘vlinders en tranen, violieren en mierenzuur’ of vuur kenschetst als ‘hitteril en muggeschrik.’

De zwart-witillustraties zijn erg mooi. Ze brengen de sprookjesachtige wereld tot leven evenals de personages. Heel knap worden emoties weergeven, vooral die van Flin en de eenhoorn.

Flin of de verloren liefde van een eenhoorn is een van de beste boeken uit 2019. Het is prachtige geschreven, gelaagd en vol humor. Heerlijk boek ook om voor te lezen.

Flin of de verloren liefde van een eenhoorn
Henry Lloyd met illustraties van Laurens Rawie
Querido, 2019