9 tot 12 jaar
Het kleine huis bij de rivier - Selma Noort
Joes en Amber, elf jaar oud, zijn neef en nicht en wonen met hun familie in vijf huizen die langs een rivier staan. De familie is hecht, ze werken met elkaar en zorgen voor elkaar.
Er hangt echter verandering in de lucht. In de buurt van de vijf huizen wordt een nieuwe brug gebouwd. Dat betekent dat de weg langs het huis waar Joes met zijn ouders woont minder druk zal worden en dat is een grote opluchting. Het vrachtverkeer rijdt namelijk dicht langs Joes’ kamer en ondanks veiligheidsmaatregelen is er de angst dat er op een dag een vrachtwagen door de muur knalt. De nieuwe brug betekent ook dat aan de overkant van de rivier land onteigend is en de overburen hun boerderijen, al dan niet vrijwillig, zullen verlaten.
Selma Noort beschrijft het leven rond de vijf huizen vanuit het perspectief van Amber en Joes. Zij klimmen in de perenbomen, ze lopen weg, ze zoeken troost bij opa en oma als ze valselijk worden beschuldigd, ze kunnen niet van een pas geschilderde streep op de weg afblijven, ze laten min of meer per ongeluk een fietssleuteltje verdwijnen en voelen zich dan zo schuldig dat ze willen biechten. De veranderingen volgen ze ook. Soms zijn die leuk, zoals mooie vondsten die uit de aarde komen bij de wegwerkzaamheden en soms zijn ze verdrietig zoals de verhuizing van hun buren en de afbraak van de oude boerderijen.
Selma Noort beschrijft het zomerse leven in een kabbelend ritme. De lezer leert de familie en de onderlinge verhoudingen goed kennen. Het is een warme familie die bestaat uit personages waar je van gaat houden: de verwarde opa Roekoe, de kordate oma Moe, de puberende Isabel, de robuuste Walter en zijn grote liefde Zaza en natuurlijk Joes en Amber, twee gewone kinderen met een goed hart en een gezonde nieuwsgierigheid.
De lezer weet echter ook dat er onheil in de lucht hangt. Het boek opent namelijk met angstige momenten die vanuit Joes beleefd worden. Hij hoort gillen, hij zit onder het zand en kan bijna niet ademen, hij hoort zijn moeder huilen en zijn vader brullen, er is een vrachtwagen, er is geen muur meer en er is een bebloed gezicht van een onbekende man. Het verhaal is al over de helft als dat gebeurt waar iedereen altijd bang voor is geweest: er rijdt een vrachtwagen Joes’ kamer binnen, midden in de nacht. De tweede beschrijving van dit verschrikkelijke ongeluk beleeft de lezer vanuit het perspectief van de vrachtwagenchauffeur. Prachtig beschrijft Selma Noort de angst, het verdriet, de wanhoop en de ontsteltenis. Het kabbelende verhaal wordt door deze gebeurtenis ruw onderbroken. De gevolgen van het ongeluk en hoe ieder daarmee omgaat is nu het thema. Daarbij wisselt de schrijfster soms van perspectief en zo beleeft de lezer de gebeurtenissen vanuit verschillende gezichtspunten. Deze stilistische keuze geeft het verhaal een mooie diepgang.
Na enige tijd wordt er een nieuw evenwicht gevonden. Het leven aan de oever van de rivier is veranderd, maar liefde en vriendschap zijn gebleven.
Het kleine huis bij de rivier is een prachtig geschreven boek waarin Selma Noort laat zien dat ze zowel kleine als grote gebeurtenissen geloofwaardig kan beschrijven. Een boek om te koesteren.
