Ik wou dat ik anders was - Paul Biegel


Uitgeverij Gottmer geeft sinds 2020 het werk van Paul Biegel opnieuw uit en nu is Ik wou dat ik anders was aan de beurt. Biegel schreef het boek in 1967 en er verschenen vele drukken van. Oorspronkelijk werd het verhaal geïllustreerd door Babs van Wely, later door Sandra Klaassen en nu door Marieke Nelissen.
Het gaat over een jongetje dat graag anders wil worden: zonder bril, groot, sterk en hij wil alles kunnen leren. Hij heeft zo vaak gezegd dat hij anders wil worden, dat Anders inmiddels zijn naam is. Op een dag komt hem ter ore dat vrouw Buul toverkracht bezit en hij gaat direct bij haar te rade. Zijn wens om anders te worden is echter te groot voor haar, hiervoor moet hij zich tot de Grote Tovenaar wenden. Maar de Grote Tovenaar willigt niet zomaar wensen in, je moet hem eerst een plezier doen. Anders moet voor hem uit het hoofd de tafel van zeven opzeggen. Dit lijkt een onmogelijke opgave, want Anders kan de cijfers niet onthouden. Hij krijgt hulp uit onverwachte hoek. Een klein meisje in een wit japonnetje zit ineens in zijn vensterbank. Zij laat Anders krimpen en neemt hem mee naar de wereld van de kleine dieren. Daar ontmoet hij onder andere mieren, spinnen, slakken, rupsen en kikkers. Zij leren hem op hun eigen wijze de tafel van zeven.

In alles is dit weer zo’n heerlijk Biegel-boek vol mooie taal en fijne spannende avonturen. Het verhaal doet denken aan Bomans Erik of het klein insectenboek (1941) dat ook gaat over een jongetje dat krimpt en terecht komt in een vergelijkbare wereld waar Anders zijn avonturen beleeft. Ook het taalspel kent overeenkomsten. Zo komt ook Anders op een school gerund door slakken terecht. De dames slak die er les geven vinden de traditionele schoolvakken niet belangrijk. Wat je moet leren zijn ‘de principes’, die overigens niemand begrijpt. Dit filosofische uitstapje is niet kenmerkend voor het verhaal dat vooral een avontuur is waar de tafel van zeven als een rode draad doorheen loopt. Het is een verhaal waar Biegel ook een klassiek verhaalelement in verwerkt: het opofferen van jezelf voor de ander. Overigens houdt Biegel dat klein en behapbaar en natuurlijk komt alles aan het einde allemaal goed.
Grappig is dat Biegel iets over Anders’ toekomst onthult. Hij zal Wonderdokter worden, een dokter voor dieren en mensen uit sprookjes. Wellicht is hij de wonderdokter die koning Mansolein geneest in Het Sleutelkruid.

De tekeningen van Marieke Nelissen passen goed bij de sfeer van het verhaal. Zij laat zien hoe de kleine Anders zich een weg moet banen in de grote vaak vijandige wereld van de vrije natuur. Een wereld waarin een grasveld een groene massa is en een spin een gigantisch monster.

Ik wou dat ik Anders was is een heerlijk avonturenverhaal waarin de tafel van zeven een belangrijke rol speelt. Een fijn verhaal om voor te lezen aan kinderen die de tafels aan het leren zijn.

Ik wou dat ik Anders was
Paul Biegel met illustraties van Marieke Nelissen
Gottmer, 2022

© Marieke Nelissen