De drie broertjes Bok - Mac Barnett

De Amerikaanse schrijver Mac Barnett en de Canadese illustrator Jon Klassen, beide zeer succesvolle kinderboekenmakers, maken zo nu en dan samen een boek. Eerder verschenen Bas en Daan graven een gat, De wolf, de eend & de muis en de trilogie Driehoek, Cirkel en Vierkant. Deze keer kozen de heren voor een bewerking van een Noors sprookje over een hongerige trol en drie broertjes Bok die over de trollenbrug naar de overkant willen.

‘Er was eens een brug/van hier naar daar.
Een kleine brug./ Eén brugje maar.’

Onder de tekst zien we een onheilspellende situatie: een brug waar een schedel aan hangt en het hoofd van de trol. Op de volgende pagina zien we hem helemaal.
‘Ik ben een trol, ik hou van eten. /Dat mag de hele wereld weten./ Al urenlang zit ik te wachten,/ naar stapjes op mijn brug te smachten./ Stapjes betekenen vaak / hapjes.’
De trol heeft al een paar dagen niet gegeten en is dan ook blij als hij ‘klep klop, klep klop, klepper de klop’, boven zijn hoofd hoort. Met zijn vork in aanslag klimt hij op de brug en ziet daar Bobbie Bok.
Bobbie Bok haalt de trol over hem niet op te eten, maar te wachten op zijn grote broer Bart. De trol gaat akkoord en laat Bobbie Bok (voorlopig) gaan. Bart is inderdaad aanzienlijk groter dan zijn broertje, maar ook hij stelt de trol een nog groter en lekkerder hapje in het vooruitzicht als de trol ook hem laat gaan. Als er opnieuw ‘ Klep klop, klep klop, klepper de klop’ boven zijn hoofd klinkt moet dit met hoofdletters worden geschreven, zo groot is de derde bok. Hij past dan ook niet op de bladzijde, we zien slechts zijn reusachtige poten en een deel van zijn kop als hij voorover buigt. De grote bok rekent af met de trol en gooit hem in het water. Hoe het de trol vergaat kan de lezer nog bladzijden lang volgen, al blijft zijn lot ongewis. De drie broertjes Bok zijn beter af, zij kunnen weer 'van hier naar daar en van daar naar hier'.

Barnett en Klassen maakten een heerlijke bewerking van het sprookje. De tekst, vertaald door Imme Dros, is een feest om voor te lezen. Er zitten fijne herhalende passages in die aansluiten bij de repeterende elementen in het verhaal. Naast de spanning over het lot van de broers Bok (en later de trol) is er ook humor, vooral de dialogen zijn grappig.
Tekst en beeld versterken elkaar. Je krijgt bijna medelijden met de trol omdat hij er zo zielig bij zit met zijn servet om zijn nek en zijn bestek al in de hand. Kijken we echter beter dan zien we dat hij geen lieverdje is. Er hangt niet alleen een schedel aan de brug en staan ook verontrustende turfstreepjes en op de schutbladen zien we van alles in water drijven, duidelijk restanten van eerdere trolmaaltijden. Klassen weet de gezichtsuitdrukkingen weer meesterlijk te treffen: de rustige bijna verbaasde blik van de broertjes Bok bijvoorbeeld en de hongerige vertwijfelde trol daar tegenover. Het prentenboek is gedrukt op licht getint papier dat mooi samen gaat met het sobere kleurgebruik van Klassen. Zijn illustraties zijn sfeervol en de manier waarop hij met vlakken en perspectief speelt is prachtig.

Mac Barnett en Jon Klassen brengen het beste in elkaar naar boven en dat laten ze opnieuw zien in De drie broertjes Bok. Een grappige en ook spannende hervertelling van een oud verhaal, die zowel de voorlezer als de toehoorder graag uit de kast zal pakken.

De drie broertjes Bok
Mac Barnett, vertaald door Imme Dros met illustraties van Jon Klassen
Volt, 2022

© Jon Klassen