De zoon van de zee - Davide Morosinotto

Een nieuw boek van de Italiaanse schrijver Davide Morosinotto belooft iedere keer weer een avontuurlijke reis. In zijn eerdere boeken nam hij de lezer onder andere mee naar Amerika in het begin van de 20e eeuw, naar Rusland in de Tweede Wereldoorlog, naar China ten tijde van de Qing Dynastie en zijn voorlaatste boek speelde zich af in de prehistorie. Deze keer bleef Morosinotto dichter bij huis, De zoon van de zee speelt zich af in de streek waar de schrijver geboren en opgegroeid is: rond Venetië. Het verhaal speelt in het jaar 452. In deze periode raakt het Romeinse Rijk in verval en ‘barbaren’ vallen het ooit zo machtige land aan.

De veertienjarige Pietro heeft van dit alles weinig weet. Hij is varkenshoeder en doet wat van hem verwacht wordt. Als de Hunnen binnenvallen moet hij dienst nemen in het leger. Nauwelijks voorbereid op oorlog wordt hij naar de belegerde stad Aquileia gestuurd. Als hij afscheid neemt van zijn moeder vertelt zij dat hij de zoon is van een barbaar die van overzee kwam. Ze geeft hem de helft van een gouden munt, de andere helft is in het bezit van zijn vader.
Pietro wordt tegen wil en dank betrokken bij een familieconflict van de adellijke familie van zijn stad. Justina, de dochter van de Clarissimus loopt weg en zoekt bescherming bij Pietro.

Het boek speelt zich af in een boeiende periode. Voorafgaand aan het verhaal geeft Morosinotto wat informatie over de plaats en tijd waar het verhaal zich afspeelt, maar hij laat het aan de lezer of die zich daarin wil verdiepen. Om het verhaal te kunnen volgen is deze informatie niet echt nodig. De historische setting wordt onderstreept door het gebruik van Latijnse namen en begrippen. Natuurlijk zag Italië er in de vijfde eeuw anders uit dan nu en het was prettig geweest als er een kaartje in het boek was opgenomen.
Morosinotto is een begaafd verteller en dat laat hij ook in dit boek weer zien. Zijn personages zijn boeiend, de dialogen lopen lekker en de schrijver weet de spanning goed op te bouwen. Morosinotto smeert het verhaal uit over bijna 400 pagina’s en dat is wat veel. Gelukkig leest het boek lekker weg. Een deel van het verhaal wordt in de illustraties vertelt, de tekeningen laten zien wat er tussen de hoofdstukken gebeurt.
Het verhaal speelt zich af in oorlogstijd, dus iedereen moet voor zijn leven vrezen. Een aantal keer worden er oorlogshandelingen beschreven en dat zijn heftige passages. Helaas is oorlog van alle tijden en de beschrijvingen van mensen op de vlucht hebben een pijnlijk raakvlak met onze tijd.
In het boek zijn de standsverschillen een belangrijk thema. Ze spelen een rol in de verhouding tussen Pietro en Justina, de dochter van de clarissimus, de hoogste gezagsdrager in de stad. Justina is van adel en Pietro de varkenshoeder moet in principe doen wat zij zegt. Maar als zij wegloopt van huis en bescherming zoekt bij Pietro vallen vanzelfsprekendheden weg.
Naast de oorlog en de perikelen met Justina speelt de vraag of Pietro erachter kan komen wie zijn vader is. Ook al kent hij de man niet, hij voelt zich wel met hem verbonden, vooral als hij de zee leert kennen. Als de tijd daar is om een nieuw leven op te bouwen kiest Pietro er dan ook voor een huis in de buurt van de zee te bouwen op de plek waar later de stad Venetië zal verrijzen. Het huis krijgt de naam Casa Da Mar.
De zoon van de zee is het eerste deel van De sage van de familie Da Mar. Het tweede deel is al in het Italiaans verschenen onder de titel La ladra del vente (De winddief) en speelt 400 jaar later.

De zoon van de zee
Davide Morosinotto, vertaald door Pieter van der Drift en Manon Smis met illustraties van Lucrezia Buganè
Pelckmans, 2024

© Lucrezia Buganè