Zie de zon schijnt... - Mohana van den Kroonenberg

‘Het is zes december, Sint en de Pieten varen terug naar Spanje. Maar Sint wil nog helemaal niet naar huis. Veel liever wil hij nog een tijdje blijven. Het heerlijk avondje was zo fijn, alle gedichten waren zo goed gelukt, het sinterklaaspapier was zo mooi, de pepernoten en de chocoladeletters waren echt ontzettend lekker en de maan scheen dit jaar nog spannender dan ooit door de bomen.’

Sint wil nóg wel zo’n avond, maar dat kan natuurlijk niet. Hij moet net als iedereen een jaar wachten voor hij weer zijn verjaardag mag vieren. Sinterklaas legt zich daar niet bij neer en pakt zijn paard Ozosnel en de stoomboot en vertrekt naar Nederland. Midden in de zomer kan hij toch ook schoenen vullen en pakjesavond houden.

Sinterklaas gedraagt zich in dit verhaal als een koppig kind dat niet wil accepteren dat je maar een keer per jaar jarig bent. Omdat hij volwassen is kan hij zijn zin doordrijven en daarmee ontstaat er een grappige situatie: midden in de zomer sinterklaas vieren. Dat blijkt moeilijk want niemand verwacht hem. Hij wordt niet herkend, er zijn geen chocoladeletters te koop en ook het schrijven van gedichten zonder hulp van zijn Pieten valt niet mee. En dan is er ook nog de zomerse hitte, Sinterklaas drijft zijn tabberd uit. Al deze moeilijkheden worden in vermakelijke tekeningen zichtbaar. We zien Sinterklaas met een opgetrokken tabberd in een strandstoel, we zien hem winkelen voor een zomerse outfit, waar ook Ozosnel niet wordt vergeten, en we zien kinderen lekker in de tuin spelen met op de achtergrond Sinterklaas op het dak.
Uiteindelijk zijn het de kinderen die Sinterklaas herkennen en dan wordt het toch nog een gezellig avondje. Inmiddels begrijpt Sinterklaas wel dat hij gewoon net als iedereen een jaar moet wachten voor hij weer zijn verjaardag kan vieren.

Zie de zon schijnt…is een verhaal dat inspeelt op een herkenbaar probleem in het kleuterleven, namelijk dat wachten op iets leuks heel moeilijk kan zijn. De omkering dat deze keer Sinterkaas zich gedraagt als een kleuter en de Pieten en de kinderen erop wijzen dat iedereen maar een keer per jaar zijn verjaardag kan vieren brengt de humor in het verhaal. Het zijn vooral de illustraties die dat aspect onderstrepen. Het levert een vrolijk voorleesboek met een pedagogisch tintje op.

Zie de zon schijnt…
Mohana van den Kroonenberg met illustraties van Jeske Engels
De Vier Windstreken, 2024

© Jeske Engels