12 tot 15 jaar
Beesten - Ingvild Bjerkeland
'We hoorde iets ademhalen, gierend en zwaar door een halfopen bek vol lange, spitse tanden.
Het kwam dichterbij.
Bleef vlak bij de hoop keien staan.
In het licht van de maan, tussen de stenen en de bramenstruiken door, kon ik zijn poten zien. Ze waren lang en bedekt met een gladde, zwarte vacht. Zijn klauwen waren verborgen onder het gras. Langs zijn zijden hingen twee lange, slanke voorpoten met dikke nagels, opgekruld in een spiraal.
Als het boos wordt, slaat het zijn nagels uit tot lange scherpe zwaarden.
Dat had ik gezien toen ze mama vermoordden'.
Dertienjarige Abdi is met zijn vijfjarige zusje Alva op de vlucht na de moord op hun moeder door een van ‘de beesten’. Deze bloeddorstige beesten zijn bezig het land in te nemen. Ze vielen eerst de grote steden aan en vandaaruit verspreiden ze zich. Abdi en zijn zusje proberen de kust te bereiken en vandaar met een boot naar een eiland te vluchten waar hun vader verblijft. De tocht is zwaar en gevaarlijk. Ze hebben weinig voorraad en ze kunnen niemand vertrouwen.
De Noorse schrijfster Ingvild Bjerkeland heeft een beklemmend boek geschreven. In zo’n honderd bladzijden schetst zij een scenario dat zoveel raakvlakken heeft met de realiteit dat het beangstigt. De beesten zijn meedogenloze bezetters die iedereen vermoorden die op hun pad komt, daar laat de auteur geen misverstand over bestaan. Ze beschrijft ook op een geloofwaardige manier wat er gebeurt als zekerheden wegvallen, als er geen overheid meer is die zaken regelt, als de voedselvoorraden opraken en mensen niet meer aan medicijnen kunnen komen. Voormalige vrienden komen tegenover elkaar te staan en Abdi leert snel niemand meer te vertrouwen.
De voortdurende dreiging om ontdekt te worden en helemaal op jezelf te zijn aangewezen is op iedere bladzijde voelbaar. Abdi is de verteller en hij neemt de lezer mee in zijn paniek, wantrouwen en gevoel van machteloosheid. Hij is ook vastberaden en moedig, soms tegen wil en dank, waarbij de verantwoordelijkheid voor zijn zusje zwaar op hem drukt.
Het verhaal is beeldend geschreven en de spanning neemt nergens af. Altijd hangt er dreiging in de lucht. Beesten is een boek dat veel raakvlakken heeft met de werkelijkheid en het leent zich daarom goed voor een gesprek over oorlog, vluchtelingen en solidariteit.
Beesten
Bleef vlak bij de hoop keien staan.
In het licht van de maan, tussen de stenen en de bramenstruiken door, kon ik zijn poten zien. Ze waren lang en bedekt met een gladde, zwarte vacht. Zijn klauwen waren verborgen onder het gras. Langs zijn zijden hingen twee lange, slanke voorpoten met dikke nagels, opgekruld in een spiraal.
Als het boos wordt, slaat het zijn nagels uit tot lange scherpe zwaarden.
Dat had ik gezien toen ze mama vermoordden'.
Dertienjarige Abdi is met zijn vijfjarige zusje Alva op de vlucht na de moord op hun moeder door een van ‘de beesten’. Deze bloeddorstige beesten zijn bezig het land in te nemen. Ze vielen eerst de grote steden aan en vandaaruit verspreiden ze zich. Abdi en zijn zusje proberen de kust te bereiken en vandaar met een boot naar een eiland te vluchten waar hun vader verblijft. De tocht is zwaar en gevaarlijk. Ze hebben weinig voorraad en ze kunnen niemand vertrouwen.
De Noorse schrijfster Ingvild Bjerkeland heeft een beklemmend boek geschreven. In zo’n honderd bladzijden schetst zij een scenario dat zoveel raakvlakken heeft met de realiteit dat het beangstigt. De beesten zijn meedogenloze bezetters die iedereen vermoorden die op hun pad komt, daar laat de auteur geen misverstand over bestaan. Ze beschrijft ook op een geloofwaardige manier wat er gebeurt als zekerheden wegvallen, als er geen overheid meer is die zaken regelt, als de voedselvoorraden opraken en mensen niet meer aan medicijnen kunnen komen. Voormalige vrienden komen tegenover elkaar te staan en Abdi leert snel niemand meer te vertrouwen.
De voortdurende dreiging om ontdekt te worden en helemaal op jezelf te zijn aangewezen is op iedere bladzijde voelbaar. Abdi is de verteller en hij neemt de lezer mee in zijn paniek, wantrouwen en gevoel van machteloosheid. Hij is ook vastberaden en moedig, soms tegen wil en dank, waarbij de verantwoordelijkheid voor zijn zusje zwaar op hem drukt.
Het verhaal is beeldend geschreven en de spanning neemt nergens af. Altijd hangt er dreiging in de lucht. Beesten is een boek dat veel raakvlakken heeft met de werkelijkheid en het leent zich daarom goed voor een gesprek over oorlog, vluchtelingen en solidariteit.
