Ari en Loek Het is maar één keer Sinterklaas - Yvonne de Vries

Vijf jaar geleden kwamen Ari en Loek de kinderboekenwereld binnenrollen. Inmiddels zijn er meerdere boeken over deze twee kleuters verschenen. Ari en Loek wonen in een ‘samengezin’ met moeder Jikke, vader Guus en kleine broertje Wolf. Het contact met Ari’s vader Ronnie is goed en ook andere familieleden spelen een rol in de verhalen. Loeks moeder is overleden, maar niet vergeten.
In dit vierde boek staat het sinterklaasfeest centraal. Ari en Loek gaan naar de intocht, ze zetten hun schoen, kijken naar het 'sintjournaal’ en vieren met hun familie pakjesavond. Natuurlijk gaat niet alles goed, ze missen bijvoorbeeld bijna de intocht van Sinterklaas omdat Jikke haar sleutel kwijt was. Sleutels zorgen voor meer paniek, want op het sintjournaal zien Ari en Loek dat de sleutel van de grote cadeaukamer weg is en nu is Ari bang dat ze geen rode step met lichtjes meer kan krijgen. Ook het schoen zetten zorgt voor grote en kleine problemen. Zo maakt Loek zich zorgen of Sinterklaas bij oma die in een flatgebouw woont wel binnen kan kan komen en blijven er geen schoenen over om aan te trekken, omdat deze bij de kinderboekenwinkel, de gymvereniging, de bibliotheek en bij zwemles staan.
Jikke wil graag ‘sinterstress’ en ‘pietpaniek‘ voorkomen, maar dat lukt niet helemaal. Ari en Loek raken toch ‘gesinterklaasd’, ze hebben een ‘sinterdip’ en ook een gewone ‘nâh-dag’ waarin Ari niet wil wat Loek wil en andersom.

Yvonne de Vries schetst ook in dit vierde deel een levendig en warm portret van een samengesteld gezin. Er zijn een aantal unieke problemen, bijvoorbeeld hoe vaak er pakjesavond gevierd gaat worden, maar de meeste avonturen die Ari en Loek meemaken kunnen iedere kleuter overkomen, zoals de spanning die het sinterklaasjournaal oproept, de drang om stiekem vast te gaan kijken of er wat in je schoen zit of gewoon bang zijn als je ’s nachts naar de wc moet in een vreemd huis.
Wat opvalt aan de schrijfstijl van De Vries is het veelvuldig gebruik van stijlfiguren. Op vrijwel iedere bladzijde worden er meerdere gebruikt: metaforen, uitdrukkingen, vergelijkingen en zelf verzonnen woorden. Het schiet daarmee zijn doel voorbij. Mooi en rijk taalgebruik is fijn, maar deze overdaad is wel erg veel voor de jonge lezers waarvoor het boek bedoeld is. Toch zullen kinderen wel plezier beleven aan de verhalen, ook als ze niet alle zinnen snappen. De vrolijke kleurrijke illustraties van Harmen van Straaten helpen daarbij.

Ari en Loek Het is maar één keer Sinterklaas
Yvonne de Vries met illustraties van Harmen van Straaten
Hoogland en Van Klaveren, 2025

© Harmen van Straaten