Kikker in de kou - Max Velthuijs

                                                 


´Op een ochtend toen Kikker wakker werd, merkte hij meteen dat er iets veranderd was in de wereld. Hij sprong uit bed en liep naar het raam. Tot zijn verwondering zag hij dat alles wit was.'

Zo begint Kikker in de kou van Max Velthuijs dat inmiddels zijn 23e druk heeft. Kikker kent geen sneeuw en ijs en hij rent aanvankelijk verbaasd naar buiten en glijdt direct ondersteboven het ijs op. Hij vindt die kou maar niets en ook winteractiviteiten als schaatsen en sneeuwballen gooien kunnen hem niet bekoren, hij heeft het koud. Zijn vrienden zijn beter af: Eend heeft veren die beschermen tegen de kou, Varkentje heeft zijn speklaag en Haas een warme vacht.
De kou wordt Kikker bijna fataal: ´uitgeput viel hij languit in de sneeuw. Een zielige, naakte kikker´. Gelukkig vinden zijn vrienden hem op tijd. Ze stoppen Kikker in bed en verwennen hem. Hij wordt door Eend, Haas en Varkentje door de winter geholpen. Kikker wordt pas weer echt blij als het voorjaar aanbreekt ´Hoera, (…) Wat is het fijn om een kikker te zijn en de zon te voelen op je blote kikkervel.`

Velthuijs verstaat de kunst om veel te zeggen in weinig woorden. In combinatie met de illustraties wordt een overtuigend verhaal verteld. Zo zien we op de eerste bladzijde direct aan Kikkers gezicht dat hij zo zijn bedenkingen heeft over de verandering die de wereld heeft ondergaan. Velthuijs weet dit met slechts enkele lijnen uit te drukken.
De illustraties voor de Kikkerboeken zijn met een gouachetechniek tot stand gekomen: laag voor laag wordt de verf aangebracht en zo ontstaat een mooie dieptewerking. In dit winterse boek voeren grijs/wit tinten de boventoon. De illustraties van Velthuijs geven alleen het essentiële weer, Velthuijs plaatst zorgvuldig ieder detail in zijn illustraties. Het levert een prachtig sfeervol winters landschap op. Binnenshuis draait het om geborgenheid, Kikker in zijn gele bed, Haas op de voorleesstoel, Eend bij het hoofdeinde en Varkentje breiend op de bijgeschoven keukenstoel.
Max Velthuijs (1923-2005) kreeg in 1993 een Zilveren Griffel en een Gouden Penseel voor dit boek, beide zeer verdiend.

Max Velthuijs was een groot illustrator die in 2004 de prestigieuze Hans Christian Andersen Award for illustration ontving voor zijn oeuvre. Gelukkig zijn alle Kikkerboeken nog in druk, maar pas op voor de uitgaven die niet van zijn hand zijn, maar wel onder zijn naam worden uitgebracht. Daarin zal de lezer tevergeefs zoeken naar het genuanceerde kleurgebruik en de natuurlijke manier waarop Velthuijs zijn dieren menselijke handelingen laat verrichten. Alleen de meester zelf kan geloofwaardig een Eend en een Kikker laten schaatsen.

Kikker in de kou
Max Velthuijs
Leopold, 1992