Zo mooi anders- een gedichtenprentenboek - diverse auteurs

 

Uitgeverij Lemniscaat vroeg eenentwintig illustratoren hun favoriete gedicht te illustreren. Het resultaat is het prachtig uitgegeven boek Zo mooi anders. De keuze van de illustratoren is divers en loopt van Annie M.G. Schmidt tot W.B.Yeats. Het gedicht van Yeats is zowel in het Engels als in de vertaling opgenomen. Boerneefs Zuid Afrikaanse gedicht zonder titel blijft onvertaald en geeft zo alle ruimte aan de schoonheid van de taal die zo dicht bij het Nederlands ligt maar toch vreemd is. Er zijn gedichten die makkelijk weglezen en gedichten die de lezer uitdagen. 
De illustratoren geven ieder op hun eigen wijze vorm aan de opdracht. De een geeft een beeld van de inhoud, andere kiezen voor het weergeven van de stemming en weer andere kiezen voor een combinatie daarvan. 
Bij het gedicht XXII van Rutger Kopland laat Doesjka Bramlage op schitterende wijze een vrouw zien die ooit jong en mooi was (wie goed kijkt kan haar nog zien), maar nu´met oude thee en oude handen´ in haar sombere wereld zit te wachten. 
Paula Gerritsen tekent een overweldigende oude binnenstadstad met op elkaar gestapelde huizen die schots en scheef staan en ze tekent ook de hoofdpersonen van het gedicht die door deze stad lopen:´We liepen samen krom,/ als een gezinnetje van zotten./ Zij wist de weg, ik droeg haar oude botten.´ ( Joke van Leeuwen). 
Irene Goede plaatst een gedicht van Vasalis in de kleuren die het gedicht beschrijft:´Een witte ochtend, eerste dooi/ de lucht wit-grijs, egaal gespreid/ en aan de lange horizon/welt nu een witte zon./ 
Annette Fienieg speelt op een directe manier in op de tekst. Zij laat een zichtbaar vermoeide moeder zien, met de spelden nog in haar mond, tegen een vrolijk gekleurde achtergrond terwijl ze naar haar zoon luistert die zijn met zoveel inspanning gemaakte prikkebeenkostuum toch liever niet aantrekt:´Onze klas heeft een verkleedpartij,/maar ik moet op het schoolplein kind´ren voorbij/uit àndere klassen. Die pesten mij,/ moeder. (Willem Wilmink). 
Martijn van der Linden lost de spraakverwarring uit een gedicht van Mustafa Stitou op: hij laat een konijn zien dat tegelijkertijd een eend is (of is het een eend die tegelijkertijd een konijn is?) 
Dieter Schubert laat ook de hoofdpersoon uit het gedicht zien, de Blauwbilgorgel uit het gelijknamige gedicht van Cees Buddingh. 
Marije en Ronald Tolman tekenen de ´santekraam´ uit het stormachtige klankrijke gedicht van Ronelda Kamfer. 

Zo mooi anders is niet echt een kinderboek, veel gedichten zullen kinderen nog niet begrijpen. Maar wellicht zullen ze wel genieten van de mooie platen en misschien ook wel van de woorden die erbij horen, ook al begrijpen ze de wereld achter die woorden nog niet. 
Dit gedichtenprentenboek is een rijk boek waarin woord en beeld elkaar op fraaie wijze ontmoeten. Een prachtig cadeau voor gedichtenliefhebbers (en voor hen die dat nog moeten worden) 

Zo mooi anders 

Lemniscaat, 2015