Maria krijgt een kindje - Mieke van Hooft


Maria krijgt een kindje
is een prentenboek met een bewerking voor jonge kinderen van het kerstverhaal. Mieke van Hooft vertelt in goed lopende rijmende zinnen hoe Maria, Jozef en hun ezel door de nacht rijden naar Bethlehem. Daar kunnen ze geen slaapplek vinden, maar gelukkig vinden ze onderdak in een schuur waar ze dicht tegen elkaar aankruipen. Op de volgende pagina is het kindje geboren.
´Maria krijgt een kindje./Ze wiegt het heen en weer./ En Jozef geeft het kusjes,/ wel honderd, of nog meer./
Het kindje wordt in ´de voederbak´ gelegd waar de dieren het komen bekijken. Ondertussen vertelt een engel het nieuws aan de herders: ´Zeg herders, word eens wakker!/ En schaapjes, sta eens op!/ Jezus is geboren/ een stukje verderop./ `
De herders gaan naar de schuur en brengen ´melk en vuur´. Dan hoort Jozef nog meer stemmen. Het zijn ´drie wijze mannen´ die ´veel cadeautjes´ brengen en Jezus toezingen. Daarna gaan ze slapen, de Heilige Familie in het schuurtje, de schapen, herders en de drie koningen buiten.

De illustraties in het boek zijn van Lonneke Leever in haar karakteristieke stijl. Ze werkt met papier dat ze knipt en vouwt. Door deze techniek lijken de illustraties haast driedimensionaal. Het valt op dat bijna iedereen vrolijk kijkt. Maria oogt alleen vermoeid als ze bijna in Bethlehem zijn, maar verder straalt ze voortdurend. Ook de dieren hebben veelal een brede grijns, behalve als ze voor het eerst naar het kindje in de voederbak kijken, dan lijken ze eerder verwonderd. Het is een mooie illustratie, ook omdat de kijker het tafereel van bovenaf ziet.
Geheel Bijbelvast is deze vertelling niet, want de drie koningen kwamen pas later en ze bleven ook niet slapen. Maar ach, de details van het geboorteverhaal komen later wel; in het prentenboek levert het wel mooie platen op. Bijvoorbeeld de illustratie waarin een van de koningen tussen een schaapje en de os ligt te slapen met een kip in zijn armen.

Maria krijgt een kindje
Mieke van Hooft (tekst) en Lonneke Leever (illustraties)
Clavis, 2015