Van liefde en verlangen - Imme Dros

Dat Imme Dros een meesterverteller is dat weten we natuurlijk allang. Haar bewerkingen van de Griekse mythen zijn befaamd en ook haar bewerking van de sprookjes van 1001 nacht (Querido, 2017) werd alom lovend besproken. Deze keer trakteert Dros de lezer op een verhalenbundel met klassieke liefdesverhalen. De meeste verhalen schreef Dros in eerste instantie voor het theater.
Dros put uit uiteenlopende bronnen, zo zijn er bewerkingen van sprookjes (Roodkapje, Repelsteeltje), van klassieke verhalen uit de literatuur (Cyrano de Bergerac, Psyche en Eros) en verhalen die vooral bekend werden door balletvoorstellingen of muziek (Het zwanenmeer, Peer Gynt). Dat de verhalen oorspronkelijk voor het theater zijn geschreven zien we terug in de vele dialogen en ook staat hier en daar een lied of een gedicht in de tekst. Toch heeft de lezer nergens het gevoel een toneeltekst te lezen, Dros heeft genoeg aan de verhalen toegevoegd om dat te voorkomen.
Ieder verhaal wordt ingeleid met een paar korte regels die de lezer uitnodigen. Bijvoorbeeld deze inleiding op Repelsteeltje: ‘over/een koning met te veel argwaan/ een meisje met te veel geheimen/ een molenaar met te veel fantasie. ‘ Na de inleiding volgt altijd een fraaie openingszin waarin Dros regelmatig gebruik maakt van klassiekers uit de verteltraditie en daar soms ook weer mee speelt: ’Er leefde eens lang geleden en ver hier vandaan een prins die niet bang was en ook niet dom, wat bijzonder is.’


De taal van Dros sprankelt, fonkelt, kabbelt en knalt. De lezer leeft mee met de emoties van de hoofdpersonen en de spannende wendingen die de verhalen kenmerken. Dros geeft de klassieke verhalen haar eigen draai, zonder de kern geweld aan te doen. In het verhaal over Roodkapje bijvoorbeeld is de rol van de moeder een belangrijk thema geworden. In deze versie zijn het de jaloerse, veeleisende of verwennende moeders die de voorwaarden scheppen voor dit verhaal over verlangen naar vriendschap, liefde en seks. Ja ook seks, want Dros heeft niet het alom bekende Grimmsprookje als uitgangspunt genomen, maar de veel oudere versies waarin seksualiteit een belangrijke rol speelt.
Bijzonder is ook het verhaal over Antigone, de dochter van Oidipous. Zij komt zonder vaargeld aan in de onderwereld en mag daarom van Chairon niet mee met zijn boot over de Styx. Het verhaal is een zelfverzonnen vervolg op de tragedie Antigone die Sophokles schreef in 422 v.Chr.

Zoals gebruikelijk heeft Dros’ echtgenoot Harrie Geelen het boek geïllustreerd. In zijn herkenbare, eigenzinnige en kleurrijke stijl verfraait hij het prachtig uitgegeven boek. Op het glanzende papier komen de kleuren goed tot hun recht. Het zijn uitbundige kleuren waar de liefde gevierd wordt en sombere kleuren als het over dood en verdriet gaat.

Van liefde & verlangen is een mooi boek met klassieke verhalen over de liefde. Dros vertelt meeslepend en met goed gekozen woorden over passie, verdriet, verlangen, angst en liefde.

Van liefde & verlangen
Imme Dros (tekst) en Harrie Geelen (illustraties)

Querido, 2018