Het ei - Diet Groothuis

Diet Groothuis schrijft succesvolle poetsboeken, maar naast schoonmaakgoeroe is zij ook dichter. Onlangs werd Groothuis, samen met Mary Heylema, benoemd tot stadsdichter van haar woonplaats Zeist. In 2012 verscheen haar eerste gedichtenbundel voor kinderen Waar ik ben. In Het ei werkt Groothuis samen met de illustrators Ingrid en Dieter Schubert. Zij illustreerden al vele prachtige prentenboeken waaronder Woeste Willem, Monkie, Konijnentango en het pas uitgekomen boek Als mama van huis is...

Het ei is een prentenboek, maar wel een die zich niet makkelijk in een hokje laat plaatsen. De tekst is een gedicht, een scheppingsverhaal. Het is een inspirerend gedicht dat in goedgekozen klankrijke taal de lezer laat genieten en uitdaagt, bijvoorbeeld om na te denken over wat scheppingskracht eigenlijk is. Groothuis’ gedicht begint met een ei, ‘Een ongedacht groot ei.’ In het ei zoemt en zingt het. Het ei wordt ‘weids, licht en machtig’ tot de schaal breekt. ‘Een wolk water’ spoelt het leven naar buiten, als laatste vrouw en man.’ En allemaal/ ja allemaal/ droegen ze een ei/ in zich. Een wereld die kon openspringen.’ 

     Groothuis dicht meesterlijk, bij haar gaat het niet om rijm, maar om klank. De tekst komt dan ook het beste tot zijn recht als deze hardop wordt gelezen. Ritme, klank en inhoud zijn nauw met elkaar verbonden. Het is een toegankelijk gedicht in die zin dat je al op jonge leeftijd betekenis kunt geven aan de woorden. Een ei waaruit het leven stroomt is geen ingewikkeld verhaal. Oudere lezers zullen ook tussen de regels door lezen en zij kunnen mijmeren over wat niet gezegd wordt.
     De illustraties vormen een mooie eenheid met de tekst. Zij benadrukken de stemming van de woorden en laten zien wat er gebeurt. Zo zweeft het eenzame ei in een donker niemandsland, een ei dat van binnen gloeit, als een belofte. Als we het zoemende en zingende ei naderen zien we de blauw/groene buitenkant. Komen we nog dichterbij dan toont het ei leven in veel variaties, sommige levensvormen kennen we, andere lijken voorlopers van iets dat nog moet komen. Als het ei uiteindelijk openbarst zien we alleen kleur, brandende kleuren die aan de oerknal doen denken.
     De Schuberts lijken in hun kleurgebruik de evolutietheorie te volgen, van blauwgroene waterkleuren naar bruinzwarte aardekleuren. Mooi is de afgebeelde ‘woordendragende en beeldenhoudende’ mens, een knipoog naar het schilderij Adam en Eva van Lucas Cranach. Ze staan tegen een achtergrond van diverse menselijke kunstuitingen. Ook mooi is de illustratie die laat zien dat ieder dier een ei in zich draagt en ook de interpretatie van de kringloop van het leven is prachtig, die kan zo op een poster. Net als de tekst zijn de tekeningen van de Schuberts toegankelijk, er valt voor iedere leeftijd iets in te ontdekken.

Het ei is een prachtig lees-en kijkboek voor een breed publiek. De prachtige tekst en de mooie tekeningen nodigen de lezer uit weg te dromen bij de schoonheid van klank en beeld en/of te reflecteren over de betekenis en de oorsprong van het leven.

Het ei
Diet Groothuis (tekst) en Ingrid & Dieter Schubert (illustraties)

Hoogland & Van Klaveren, 2019