9 tot 12 jaar
Films die nergens draaien - Yorick Goldewijk
In 2019 debuteerde Yorick Goldewijk met het vrolijke en fantasierijke Billy Extra Plankgas. Dit boek kreeg nog een tweede deel en Yorick Goldewijk schreef een prentenboek.
Met zijn nieuwe boek, Films die nergens draaien, slaat hij een andere weg in. Deze keer gebruikt de schrijver zijn fantasie om een ontroerend verhaal te vertellen over Cato, een meisje dat haar ouders mist. Haar moeder is gestorven bij haar geboorte en haar vader is dit verlies nooit te boven gekomen.
Cato wordt door haar omgeving als een vreemd meisje gezien door de manier waarop ze zich kleedt, omdat ze hardop gesprekken met zichzelf voert en omdat ze zich niet aanpast. Cato heeft oog voor dingen die anderen niet zien. Een onopvallend veldje tussen de huizen bijvoorbeeld, of een onopgemerkt voorwerp.
In de herfstvakantie ontvlucht Cato het huis waar buurvrouw Cornelia het huishouden komt doen. Cato heeft een hekel aan haar en de wijze waarop ze steeds meer in haar leven binnendringt, ’als onkruid dat in een klein hoekje begint en langzaam maar zeker een hele tuin overneemt.’ Cato’s vader gaat ‘als een lege huls’ door het leven. Hij staart afwezig naar zijn omgeving en niets dringt echt tot hem door.
Op een dag vindt Cato een visitekaartje van ene mevrouw Kano, eigenaresse van een bioscoop voor ‘films die nergens draaien, maar die je altijd al had willen zien.’ Ze gaat op onderzoek uit en dat zet een reeks merkwaardige gebeurtenissen in gang. Cato krijgt een baantje in een vervallen bioscoop, ze ziet vreemde mensen die haar soms ook aanspreken en er is iemand die haar huis binnen sluipt. Nog vreemder wordt het als mevrouw Kano aankondigt dat het tijd wordt voor Cato’s eerste ‘bijtijdreis’.
Films die nergens draaien is een ingenieus geschreven boek. Het heeft een mooie opbouw waarbij de schrijver de spanning ieder keer weet te verhogen. Stap voor stap wordt meer duidelijk over de merkwaardige bioscoop en de rol van mevrouw Kano. Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van Cato’s familiegeschiedenis en Cato’s verdriet over het gemis van haar moeder en de apathie van haar vader. Aanvankelijk krijgen haar vader en buurvrouw Cornelia niet veel diepgang en leert de lezer ze vooral kennen als bron van ergernis voor Cato. Maar naarmate het verhaal vordert krijgen deze personages meer kleur.
Yorick Goldewijk is een fijne auteur die prachtige zinnen maakt en goed lopende dialogen schrijft. Het beeldend taalgebruik geeft het verhaal veel sfeer. Het slot is ontroerend en verrassend.
Films die nergens draaien is een goed geschreven verrassend boek over gemis en verdriet verpakt in een spannend, hoopvol en ingenieus verhaal.
