Klein Konijn Niet verdwaald - John Bond

Het verhaal van Klein Konijn Niet verdwaald is eenvoudig.
Klein Konijn heeft trek in taart. Samen met zijn moeder gaat hij er een bakken, maar er zijn geen bessen. ‘Geen bessen, geen taart.’ zegt zijn moeder. Maar dat kan niet!’ roept Klein Konijn, ‘Ik ga bessen zoeken. Ik wil taart’. Hij pakt zijn rugzak en gaat op zoek naar bessen. Het wordt een lange en avontuurlijke zoektocht.

De tekst bestaat slechts uit enkele woorden. Daarmee wordt de indruk versterkt dat we hier met een peuter te maken hebben die zijn eigen plan trekt en daarbij weinig oog voor de omgeving heeft. Zo kiest Klein Konijn niet de makkelijkste route, hij raast maar door en hij kijkt nauwelijks om zich heen. Avontuurlijk is het wel, zo steekt hij de zee over, beklimt een berg, trekt door een sneeuwstorm en komt terecht in een donkere grot. Onderweg verliest hij zijn doel geen moment uit het oog en blijft herhalen ‘taart, taart, taart’ en ook spreekt hij zichzelf bemoedigend toe: ‘Nee, nee. Niet te klein. Ik zoek bessen.’ Klein Konijn kijkt echter niet goed om zich heen en mist zo veel bessen die voor het oprapen liggen. De lezer kijkt wellicht met een meer oplettend oog en dan zijn er niet alleen bessen te ontdekken, er is ook iemand die Klein Konijn heimelijk volgt.

John Bond debuteert met dit prentenboek, dat vooral opvalt door de bijzondere tekenstijl. Zo is de hoofdpersoon geen pluizig knuffelkonijntje, maar een konijn met een opvallend groot hoofd met daarin een opvallend groot oog.
Klein Konijn loopt tijdens zijn zoektocht door verschillende landschappen die schitterend en origineel getekend zijn. Aan het begin van de zoektocht zien we een zomers landschap waarin opvallende kleuren de sfeer bepalen, zoals roze, paars en geel. Als Klein Konijn verder trekt wordt de omgeving grimmiger, bijvoorbeeld een rotsachtig eiland dat wordt weergegeven in donkere maar toch levendige kleuren. Ieder landschap waar Klein Konijn doorheen trekt heeft Bond door zijn uitgekiende kleurgebruik een eigen sfeer gegeven.
Ook de composities en de lay-out zijn doordacht en brengen beweging in het geheel. Zo blijft het gevoel dat Klein Konijn ergens naar op weg is bijna ongemerkt is stand. John Bond is er goed in geslaagd met zijn prachtige illustraties een eenvoudig gegeven tot een boeiend prentenboekavontuur te maken.

Klein Konijn- Niet verdwaald
John Bond, vertaald door Manon Sikkel

Luitingh-Sijthoff, 2019