De reis met de vliegende leunstoel - Jacques Vriens


Eindelijk, na ruim acht jaar, schreef Jacques Vriens weer een nieuw deel in de serie .De bende van De Korenwolf. Dit elfde deel kreeg een make-over, maar heeft genoeg vertrouwde elementen om een nieuwe generatie kinderen voor zich te winnen. De serie speelt zich af in een klein familiehotel in Limburg dat gerund wordt door de vader en moeder van Pepijn (14 jaar), Eefje (elf jaar), Joost (acht jaar) en Nina (5 jaar). In het hotel woont ook oma waar de kinderen altijd bij terecht kunnen.


Oma krijgt het moeilijk als ze wordt uitgenodigd om naar Tanzania te komen voor een bezoek aan een oude vriend en zijn vrouw. Oma heeft vliegangst en durft de uitnodiging niet aan te nemen. Haar kleinkinderen verzinnen een plan om de reis toch mogelijk te maken. De uitvoering ervan kent veel tegenslagen en het is maar de vraag of de opzet gaat lukken.

Dit nieuwe deel kent veel vertrouwde elementen. Zo begint het verhaal, zoals vaak, met de fietstocht van Eefje en Joost bergop vanuit school. Soepel introduceert Vriens zijn personages en daarbij komen hun vertrouwde eigenschappen al snel naar voren. Pepijn is nog altijd de in zwart geklede puber met een licht ontvlambaar hart. Eefje heeft vaak goede ideeën en neemt het initiatief die ook uit te voeren. Joost zet zijn technische vaardigheden in en speelt regelmatig dat hij radioverslaggever is en geeft zo (ook voor lezer) op een speelse manier een samenvatting van de gebeurtenissen. De kleine Nina staat garant voor grappige versprekingen en onbedoelde brutale vragen. Ook de mopperige ober Meneer Goemie keert terug, Pepijn wordt weer verliefd, er zijn natuurlijk lastige gasten (waar de kinderen toch aardig voor moeten zijn), er wordt een toneelstukje opgevoerd en als het leven tegen zit heeft oma altijd nog een stroopwafel.
Het boek leest lekker weg met zijn goed lopende en vaak grappige dialogen die het verhaal dragen. In de serieboeken van Vriens worden problemen opgelost door samen te werken en komt uiteindelijk alles altijd goed.

Er zijn ook wat veranderingen in dit elfde deel. Kleine veranderingen zoals het introduceren van de hoofdpersonen aan het begin van het verhaal en ook valt op dat de vader van de kinderen niet meer met een kostschool dreigt als de kinderen zich niet gedragen.
De grootste verandering zijn de illustraties. Het werk van Annet Schaap was onlosmakelijk verbonden met de serie, maar bij deze nieuwe start is dat losgelaten. Iris Boter neemt het stokje over. Ze heeft goed gekeken naar de tekeningen van Schaap en heeft daar duidelijk rekening mee gehouden door de personages dezelfde kenmerken te geven. Natuurlijk tekent Boter in haar eigen stijl, die echter dicht bij die van Schaap ligt. Ook zij tekent met schwung, ze overtuigt in het weergeven van emoties en ze voegt originele details toe. Dat is vooral goed te zien op de kaft die precies weergeeft wat Vriens beschrijft en meer.

De reis met de vliegende leunstoel is een welkome terugkeer van De bende van De Korenwolf.

De reis met de vliegende leunstoel
Jacques Vriens met illustraties van Iris Boter

Van Holkema & Warendorf, 2019

In 2016 schreef ik voor het tijdschrift Literatuur zonder Leeftijd een artikel over de serieboeken van Jacques Vriens. Het artikel is hier te lezen.