4 tot 6 jaar
De verhuisdieren - Pieter van den Heuvel
Zoals de titel al doet vermoeden gaat het over dieren die verhuizen. In een lange stoet trekken ze aan de lezer voorbij. Letterlijk, want het boek is een leporello en dat betekent dat je het boek zowel door kan bladeren als uit kan vouwen. Kies je voor dat laatste dan speelt het verhaal zich af op een brede strook van vier meter lang.
De stoet dieren is getekend tegen een achtergrond van huizen, planten en vogels in de lucht, alles getekend in een lichte grijze tint. Daarlangs loopt een bont gekleurde stoet dieren die met bagage op hun rug op weg zijn naar hun nieuwe huis. De tekst, op rijm, loopt met de dieren mee. De zinnen zijn verbonden met een stippellijn die al kronkelend de stoet volgt.
In dit boek vult de tekst de beelden aan. Die tekst geeft structuur, maar is niet echt nodig om te begrijpen wat er gaande is. Het helpt de lezer wel om de blik te richten op details.
Zo lezen we:
Hond die draagt de eethoek
En kolibri zijn brillen
Eland sjouwt de piano
Maar poes die wil niks tillen.
We zien hond met een omgekeerde stoel op zijn rug en zijn etensbak in zijn bek. De kleine kolibrie heeft zijn spullen in een knapzakje in zijn snavel en aan zijn poten hangt een lange sliert fleurige brillen. Eland sjouwt niet alleen de piano, met hem liften luiaard en aap mee. Luiaard met een kussentje en aap met een doos op schoot en een tros bananen bungelend aan zijn staart. En de luie poes? Die hangt zonder bagage ver boven de grond in de bek van giraf.
Van den Heuvel tekent gedetailleerd en in warme kleuren. De rode touwen waarmee de bagage op zijn plaats worden gehouden maakt duidelijke dat alle dieren deel uitmaken van dezelfde stoet, een sterk visueel element.
Van den Heuvel slaagt erin om de hele verhuizing geloofwaardig aan de kijkers de presenteren. In zijn wereld kan neushoorn vanzelfsprekend een auto op zijn rug vervoeren, zelfs met zijn chauffeur (een pinguïn) er nog in en ook lama mag met bagage meeliften. De overige spullen heeft neushoorn aan zijn staart hangen. Zo is ieder dier in de stoet een feest om bekijken, ook de kleine dieren. Zelfs mieren verhuizen mee.
Wie goed kijkt ziet dat er een gigantisch dier meeloopt, eentje waarvan we alleen de poten zien. Pas op het einde van de stoet zien we om welk dier het gaat en wel op het moment dat het zijn verontschuldigingen aanbiedt voor het onverwachte einde van de verhuizing.
De verhuisdieren is een van de leukste prentenboeken van dit jaar. Een groot kijkfeest vol met grappige details. Een prachtig cadeau voor iedereen, vooral als je gaat verhuizen.
De verhuisdieren
Pieter van den Heuvel
Gottmer, 2020
