Annie M.G. Schmidt
Miauw, miauw, miauw! - Annie M.G. Schmidt
Er verscheen een nieuwe druk van Minoes, deze keer geïllustreerd door de in Nederland nog vrij onbekende Eda Kaban en voor kleuters is er het boek Siepie. Een prachtige kleine uitgave met een aaibare Siepie op de kaft. In het boekje staan elf Jip en Jannekeverhalen waarin hun kat Siepie een rol speelt. De gekleurde illustraties zijn van Fiep Westendorp. Mocht je nu toevallig niet zo van poezen houden, dan kun je ook voor een vergelijkbaar boekje kiezen met hondje Takkie in de hoofdrol.
Uitgeverij Querido vraagt regelmatig illustratoren om het werk van Schmidt opnieuw te illustreren en deze keer nam Sylvia Weve de uitdaging aan om in de voetsporten van (onder andere) Fiep Westendorp en Wim Bijmoer te treden. Nu is Weve niet de eerste de beste, zij won immers vorig jaar voor haar oeuvre de prestigieuze Max Velthuijsprijs.
In Miauw, miauw, miauw! staan gedichten over poezen en andere dieren. We lezen over Pepijn de kat die uit eten gaat met geleend geld en over Poesje Pieternel die van haar besmettelijke witte velletje af wil en ook maken we kennis met de Katseveerse zeepoes.
In het boek staan niet alleen kattengedichten, we ontmoeten ook het snertmakreeltje, de stokoude beer uit het Breukelse Woud en we lezen waarom het nooit wat geworden is met het bevolkingsregister voor insecten.
Zoals altijd zijn de gedichten van Schmidt origineel, zowel de inhoud als haar woordkeuze en ook het ritme van haar versjes is goed zodat het lekker voorleest. Neem bijvoorbeeld het gedicht De hertogin van Hotemetoot waarin Schmidt een lijster met een horrelpoot opvoert die niet door kaar zeven zwarte katten mag worden opgegeten. Maar katten doen, zoals altijd, waar ze zin in hebben en de afloop laat zich raden:
De katten zeiden: Aukiedau!
Met huichelachtige snuiten,
Maar toen de brave oude vrouw
Haar slaapje deed, zo effe gauw,
toen slopen zij naar buiten.
De illustraties van Sylvia Weve voegen echt iets toe. In haar unieke stijl sluit zij niet alleen aan bij de inhoud van de gedichten, maar laat ze daarnaast nog veel meer zien. Bijvoorbeeld welke geuren er in het restaurant hangen, of dat een dame die liever een kat is meer doet dan melk van een schoteltje likken en ook kunnen we zien hoe de ververij Poesje Pieternel van een kleurspoeling voorziet.
Weve mag graag grote gezelschappen dieren tekenen en dan leeft ze zich uit in gezichtsuitdrukkingen. Als zij een school makrelen tekent, dan is dat een minimaatschappij vol interacties. Ook de groep kippen en de haan die kip Catootje wegsturen omdat ze wufte eieren legt is een feest voor het oog; de verontwaardig van het fatsoen werd zelden zo mooi gevangen in een kippentekening.
Miauw, miauw, miauw! is een verrukkelijke uitgave vol met grappige originele Annie M.G. Schmidt-gedichten en even grappige en originele tekeningen van Sylvia Weve.