9 tot 12 jaar
Beste broers - Jowi Schmitz
Robbie en Raf zijn broers. Raf is negen jaar en Bobbie vijf. Ze hebben een sterke band.
De broers verhuizen met hun ouders tegen hun zin van de stad naar het platteland. Ze gaan in de boerderij wonen waar hun moeder is opgegroeid. Opa en oma wonen vlakbij, in het bakhuis.
De ouders van Robbie en Raf maken veel ruzie. Hun moeder werkt hard als arts in het ziekenhuis en hun vader is zoekende naar wat hem gelukkig maakt. Opa en vooral oma zijn er voor de jongens.
Opa werkt aan een groot project, hij bouwt een toren midden in het bos. Zijn plan is om in deze toren samen met zijn vrouw naar een langskomende komeet te kijken. Opa bouwt het liefst ‘nachts, ‘want in de nacht zit meer rek’.
Robbie en Raf moeten vaak dapper zijn, bijvoorbeeld als hun ouders ruzie maken, als ze alleen zijn, als ze voor het eerst naar de nieuwe school gaan, als ze mee mogen met opa het donkere bos is, als oma plotseling met een ambulance naar het ziekenhuis moet of als ze in de bietenkelder (die zelfs de aardmannetjes eng vinden) een geluid horen. En ze moeten dapper zijn als zij de enigen zijn die opa kunnen redden.
Beste broers is een prachtig boek om verschillende redenen. In de eerste plaats is het wonderschoon geschreven. Jowi Schmitz neemt de tijd om het verhaal te vertellen en ze kiest daarbij zorgvuldig haar woorden. Ze schrijft zo beeldend dat ook bij de lezer de rillingen over de rug lopen als de broers in een donker onbekend bos lopen. Door de tekst meanderen verschillende emoties, soms duidelijk in zicht en soms op de achtergrond.
De negenjarige Raf, de verteller van het verhaal, is met enige regelmaat boos op zijn ouders en dan weet hij zeker dat grote mensen ook maar wat doen. Raf zorgt vaak voor zijn broertje en maakt de wereld mooier met zijn fantasie. Bijvoorbeeld als hij levendig beschrijft hoe hun vader de taxichauffeur opjaagt om zo snel mogelijk bij hen te komen als ze bang zijn. Robbie geeft ook steun aan Raf, al is dat minder zichtbaar en wordt het subtiel beschreven. Objectief gezien is er wel wat aan te merken op de ouders van Robbie van Raf, maar toch weet Schmitz overtuigend over te brengen hoeveel er van elkaar gehouden wordt.
De rol van opa en oma is belangrijk. Opa bouwt zijn toren in het bos niet voor niets, het project is beladen met veelal onuitgesproken emoties. Zijn wens om samen met zijn vrouw de komst van de komeet te zien kan niet worden uitgevoerd, zij ligt namelijk ernstig ziek in het ziekenhuis. In het oorspronkelijk manuscript overleed oma, maar daar kwam de schrijfster op terug. ‘Dat oma blijft leven geeft troost. Voor iedereen. Doodgaan is niet altijd nodig, troost wel.’ zegt ze daarover in een interview.
Beste broers is een prachtig geschreven verhaal dat in een rustig tempo vertelt over bang zijn en toch dingen doen, over geloven in dromen en over de raadselachtige kracht die liefde heet.
