Bethany en het Beest - Jack Meggitt-Phillips


In een prachtig huis, vijftien verdiepingen hoog en twaalf olifanten breed, woont op de zolder een beest. Het is een stinkend beest met drie ogen, twee zwarte tongen en een grote kwijlende mond. Het beest wordt verzorgd door Peregrinus Pincet die opmerkelijk jeugdig oogt voor een 511-jarige. Het beest houdt Peregrinus jong met een drankje dat hij kan ophoesten. Het beest kan uitspugen wat hij wil: roodfluwelen gordijnen, een concertvleugel, chocoladetaarten of wat Peregrinus maar wil. Daar staat tegenover dat Peregrinus het beest moet voeren met wat hij blieft. De eetwensen van het beest nemen steeds groteskere vormen aan. Nadat hij een zeldzame west-pimpele paarsborstpapegaai heeft opgeslokt geeft het beest te kennen dat hij een mensenkind wil voor zijn volgende maaltijd ’ Ik wil een sappig, mollig kind, dat ik in één zachte, zompige slobberhap kan opslokken’
Peregrinus sputtert tegen, maar als het beest dreigt zijn verzorger de verjongingsdrank te onthouden geeft Peregrinus toe. Hij gaat op zoek naar het vervelendste kind dat hij kan vinden en komt thuis met Bethany. Peregrinus en het beest krijgen heel wat met haar te stellen.

Bethany en het Beest is het succesvolle debuut van de Engelse schrijver Jack Meggitt-Phillips. Het boek werd in het Verenigd Koninkrijk goed ontvangen en inmiddels zijn ook de filmrechten verkocht.
Het verhaal verwijst op vele manieren naar bekende Engelse klassiekers. Dat begint al bij de titel ( in het Engels The Beast and the Bethany) die naar het bekende sprookje verwijst. Ook andere personages roepen herinneringen op aan het werk van onder andere Charles Dickens. Soms zit een verwijzing naar een bekend boek verstopt in een klein zinnetje, bijvoorbeeld als blijkt dat er in het huis een koffertje staat dat ooit van beertje Paddington was en de lezer het ergste doet vrezen over het lot van het schattige beertje.
Het verhaal staat echt in de traditie van het Engelse kinderboek. Meggitt-Phillips weet net als Roald Dahl, David Walliams of Lemony Snicket humor, intense slechtheid en moraliteit met elkaar te combineren. Zo is Peregrinus aanvankelijk een materialist die zijn morele bedenkingen weg redeneert. Dat leidt tot zeer bedenkelijk handelen dat met de nodige geestigheid beschreven wordt. Ook de streken van de goed gebekte brutale Bethany om Peregrinus en het beest dwars te zitten zijn goed gevonden en smakelijk beschreven.
Toch groeien Peregrinus en Bethany naar elkaar toe en dat weet de schrijver geloofwaardig te vertellen. Deze nieuwe vriendschap zet hen beiden aan het denken en ze besluiten hun leven te beteren. De weg naar hun inkeer wordt vlot en met veel humor beschreven en de les die ze leren uitgebreid aan de lezer gepresenteerd. Zoetsappig is het verhaal echter niet, daar zorgt het inslechte beest wel voor.
Het beest zal nooit veranderen, zijn slechtheid kan alleen met drastische maatregelen ingetoomd worden. Daar lijken Bethany en Peregrinus in te slagen, maar toch zijn er aanwijzingen dat het beest nog niet verslagen is. Jack Meggitt-Phillips heeft zich namelijk voorgenomen nog twee boeken over Bethany en het beest te schrijven.

Bethany en het Beest is een donker humorvol verhaal waarin op speelse wijze thema’s aan de orde komen als vriendschap, materialisme en hoe je een goed mens kunt zijn.

Bethany en het Beest
Jack Meggitt-Phillips, vertaald door Robbert-Jan Henkes met illustraties van Isabelle Follath

Querido, 2020