Julian gaat naar een bruiloft - Jessica Love


In 2019 leerde we Julian kennen, de jongen die zo graag een zeemeermin is. Zijn schepper, de Amerikaanse auteur en illustrator Jessica Love, heeft nog een prentenboek gemaakt met de sympathieke fantasierijke Julian in de hoofdrol. Deze keer gaat Julian met zijn oma naar een bruiloft, ergens in New York, want op de achtergrond is het silhouet van het Vrijheidsbeeld te zien.
Prachtig aangekleed gaan oma en Julian naar de openluchtbruiloft. Daar ontmoet oma een vriendin en die heeft Marisol meegenomen, die ongeveer even oud is als Julian. Ook zij ziet er feestelijk uit in een mooie perzikkleurige jurk en een bloemenkrans in haar haar. Die krans is niet Marisols idee, ze lijkt liever haar honkbalpet te willen ophouden.
De bruiden zijn blij de kinderen te zien en ze krijgen ieder een taak. Julian zorgt voor het hondje van het bruidspaar en Marisol is het bloemenmeisje. Na de huwelijksvoltrekking wordt er gegeten en dan blijken Marisol en Julian het goed met elkaar te kunnen vinden. Julian krijgt Marisols bloemenkrans en samen met hondje sluipen ze weg van de eettafel en gaan op avontuur. Daarbij vergeet Marisol op haar mooie jurk te letten die dan ook al snel onder de vlekken zit. Gelukkig is Julian in de buurt en met zijn creatieve ideeën ziet Marisol er al gauw weer prachtig uit.

Net als Julian is een zeemeermin is dit een warm verhaal. ‘Een bruiloft is een feest om de liefde te vieren’ is het motto en dat laat Jessica Love (What’s in a name?) op veel manieren zien. Natuurlijk zijn er de gelukkige bruiden, de aanleiding tot het feest en ook de gasten lijken zich prima te vermaken. We zien ze druk praten aan tafel en later met veel plezier los gaan op de dansvloer.
Het zwaartepunt van het verhaal ligt natuurlijk bij Julian en Marisol. Jessica Love geeft de kinderen een eigen karakter en dat is voornamelijk te zien in beeld. Julian is zwierig gekleed in paars en roze en hij geniet zichtbaar van de romantiek. Marisol lijkt meer met beide voeten op de grond te staan, zij is een meisje dat liever een honkbalpetje op haar hoofd heeft dan een bloemenkrans en het strooien met rozenblaadjes als een verplicht nummer lijkt af te werken. Als Julian haar uitnodigt onder de takken van een treurwilg de wereld van de feeën binnen te treden is Marisol niet onder de indruk. Zij stoeit liever met het hondje. Toch staan de verschillen tussen Marisol en Julian hun vriendschap niet in de weg. Zo lost de creatieve Julian het probleem van Marisols bevuilde jurk op door met de takken van de wilg een nieuwe outfit voor haar te maken en gelukkig valt die in de smaak bij de grootmoeders en de bruiden. Die positieve sfeer is kenmerkend voor Loves prentenboeken, die je dan ook alleen maar kunt lezen en bekijken met een enorme glimlach op je gezicht.
De illustraties zijn prachtig. Op een licht bruine achtergrond, Love vertelde in een interview dat daarmee de huidskleur van haar personages beter uitkomt, schept de illustratrice het ene hartverwarmende beeld na het andere. Het is een feest van kleur en beweging waarin Love zachte pastelkleuren combineert met diepe warme tinten. Ook deze keer tekent Love voornamelijk mensen van kleur en ze laat ook een grote diversiteit zien in leeftijd en postuur. We zien jonge en oude mensen, dikke en dunne. Een feest van diversiteit en een ode aan de boodschap dat iedereen het gelukkigst is als hij /zij zichzelf mag zijn, ook als dat buiten gebaande genderrollen valt.

Julian gaat naar een bruiloft is een warm vrolijk boek, een ode aan diversiteit en het recht jezelf te mogen zijn.

Julian gaat naar een bruiloft
Jessica Love, vertaald door Loes Randazzo

Randazzo, 2020