Wachten op de wind - Oskar Kroon


Wieke brengt de zomer door bij haar opa op een klein Zweeds eiland. Ze is dol op haar grootvader die nooit ‘van alles en nog wat vraagt’. Hij geeft Wieke een kleine verwaarloosde boot die ze gedurende de zomer gaat opknappen. Ze is blij met de afleiding die het harde werken aan de boot geeft. Ze verlangt niet terug naar de stad waar ze geen vrienden heeft, waar haar vader bij een andere vrouw is gaan wonen en waar haar moeder passief op de bank ligt of speelt dat alles superfantastisch is. Wieke geniet van het werken aan de boot, ondanks de verzengende hitte op het strand. Ze houdt van de zee, die er zo leeg uitziet, maar waarvan Wieke weet dat het onder de oppervlakte leeft en borrelt.
De rust op het strand wordt verstoord door Rut. Ze is even oud als Wieke en ook zij logeert een paar weken op het eiland. Maar daar houdt de overeenkomst op. Rut haat boten, eilanden en de zee en toch krijgt Wieke vuursprankeltjes in haar binnenste van haar.

Wachten op de wind is het tweede boek van de Zweedse schrijver Oskar Kroon. Hij kreeg er in 2018 een belangrijke Zweedse boekenprijs voor. Kroon neemt de tijd om het verhaal te vertellen. Hij schildert met fraaie woorden hoe eenzaam en verloren Wieke zich voelt. Beetje bij beetje wordt duidelijk wat er in haar leven speelt. Mooi is de wending die het verhaal neemt als Rut op een ochtend ineens op het strand staat. Het sprankelt tussen de meiden, die toch heel erg verschillen. Kroon beschrijft dat sober, maar de lezer voelt het sidderen tussen die twee. Gebeurtenissen van buitenaf verstoren het rustige eilandleven en Wieke moet de familieperikelen onder ogen zien. Als alles weer rustig lijkt steekt er onverwacht nog een storm in haar leven op, eentje met blijvende gevolgen.
Kroon schrijft in een beeldende stijl die vol metaforen en herhalingen zit voor wie daar oog voor heeft. Het is een boek voor fijnproevers, voor lezers die houden van subtiliteit. Hier geen uitvergroot puberleed, maar sluimerend ongenoegen, mooi omschreven onzekerheden die soms overwonnen worden en soms ook niet. Wieke is een meisje dat goed observeert, soms protesteert en soms berust. Kroon beschrijft dit rijke palet aan gevoelens in een poëtische stijl die nergens gekunsteld aandoet.

Wachten op de wind is een rijk en mooi geschreven boek over de pijn en de schoonheid van het leven.

Wachten op de wind
Oskar Kroon, vertaald door Bernadette Custers
Lannoo, 2021