Meneer Droste van het Kinderboekenmuseum - Sjoerd Kuyper

2020 had een feestelijk jaar moeten worden in het Haagse Kinderboekenmuseum. Niemand kon natuurlijk voorzien dat 2020 het Corona-jaar zou zijn en veel geplande activiteiten geen doorgang vonden. Het jubileumboek kwam gelukkig wel uit en dat geeft een klein beetje troost. Sjoerd Kuyper en Sylvia Weve kregen de eervolle opdracht en maakten het boek Meneer Droste van het kinderboekenmuseum. 

Voor een jubileumuitgave oogt het boek wat somber. De tekening op de kaft geeft zijn schoonheid pas echt prijs als je het boek ter hand neemt. Dan zie je hoe kunstig het Droste-effect (waar de titel naar verwijst) door Weve is getekend. Ook het donkere kleurpalet sluit aan bij het verhaal, want meneer Droste is de nachtwaker van het Kinderboekenmuseum.

Meneer Droste werkt al in het museum sinds de opening. Zijn kleinzoon Tiuri wil dolgraag een keer een nacht bij zijn opa in het museum doorbrengen. Door een slim verlanglijstje op te stellen voor zijn verjaardag krijgt hij eindelijk zijn zin.
De nacht is een mooi moment voor een openhartige gesprek. Opa vertelt zijn kleinzoon dat hij volgend jaar met pensioen zal gaan als het museum 25 jaar bestaat. Hij vindt het moeilijk om afscheid te nemen en hij vreest snel te worden vergeten. Om dat te voorkomen heeft hij geprobeerd een kinderboek te schrijven. De gedachte daarachter was dat hij als schrijver van een mooi boek een vaste plaats zou krijgen in de collectie van het Kinderboekenmuseum. Helaas blijk meneer Droste geen schrijverstalent  te hebben. Tiuri bedenkt daarom een ander plan en benadert de favoriete levende schrijver van zijn opa met de vraag of die een boek wil schrijven met zijn grootvader in de hoofdrol. 

Wie de schrijver is wordt niet benoemd, maar het is duidelijk dat het hier om Sjoerd Kuyper gaat. Het niet noemen van schrijversnamen blijkt een rode draad, er staan namelijk alleen boektitels en namen van hoofdpersonen in het verhaal. Het is aan de lezer om te achterhalen welke schrijvers daar achter schuil gaan.

Het verhaal is knap geconstrueerd. Kuyper verwerkt op inventieve wijze een Droste-effect in het verhaal en hij houdt rekening met de wensen van Tiuri. Tiuri wil een boek waarin zijn opa de hoofdrol speelt, waarin beschreven wordt wat opa in het museum heeft meegemaakt, in het verhaal moet iets  spannends gebeuren (‘iets wat niet echt gebeurd is maar wel had kunnen gebeuren’), het verhaal moet goed aflopen en je moet erom kunnen lachen.

Het is een rijk verhaal geworden met veel verwijzingen naar kinderboeken en aandacht voor diverse zaken die met kinderboeken te maken hebben, zoals de vraag wat nu eigenlijk goed schrijven is of een beschrijving van wat er allemaal bij komt kijken voor een boek in de winkel ligt. Kuyper geeft de lezer ook hier en daar iets om over na te denken, bijvoorbeeld de vraag waarom kinderen rond hun dertiende jaar vaak ophouden met lezen ‘net als ze boeken het hardst nodig hebben’ of een mijmering van meneer Droste over de manier waarop kinderen lezen:

‘Grote mensen lezen zo keurig…Met mes en vork. En een servet naast hun bord voor als er bloed vloeit in het boek. Kinderen graaien alle woorden met hun handen van hun bord en proppen ze naar binnen. En daarna likken ze het bord af. Meneer Droste wist nog hoe het ging, maar hij kon het niet meer.’

Het boek is prachtig geïllustreerd door Sylvia Weve. Zij is de meest recente winnaar van de prestigieuze driejaarlijkse Max Velthuijsprijs die traditiegetrouw in het Literatuur/Kinderboekenmuseum wordt uitgereikt.
Zoals we van haar gewend zijn zien we fantasierijke beelden, opvallende perspectiefkeuzes en fraai kleurgebruik. Pure kunst.

Meneer Droste van het Kinderboekenmuseum is een origineel, mooi en fantasierijk boek. Een boek dat ook een leven buiten het Kinderboekenmuseum verdient.

Meneer Droste van het Kinderboekenmuseum
Sjoerd Kuyper met illustraties van Sylvia Weve
Hoogland & Van Klaveren, 2020