Hoge beren vangen veel wind - Korneel De Rynck


Hoge beren vangen veel wind is het tweede kinderboek van de Vlaamse schrijver/historicus Korneel De Rynck. Opnieuw koos hij voor dierenverhalen. Korte verhalen die gaan over sociale verhoudingen, reacties op vreemde gebeurtenissen en de zoektocht naar de eigen identiteit. Zowel in vorm als in onderwerpkeuze doen de verhalen denken aan de dierenverhalen van Toon Tellegen. Ook De Rynck schetst een wereld waarin van iedere diersoort slechts een exemplaar rondloopt en ook zijn verhalen gaan over het leven en alles wat daarbij hoort, zoals verliefd zijn, onzekerheid, verdriet en vriendschap.
In enkele verhalen kies De Rynck voor een verrassend begin, bijvoorbeeld dat alle kleurrijke dieren in het bos allemaal zwart-wit geworden zijn of er ineens een rode knop opduikt met een bordje erboven ‘WAARSCHUWING. NIET OP DRUKKEN’. In andere verhalen zien de dieren zich geconfronteerd met een typisch dierenprobleem: hoe krijg ik een noot gekraakt of waar kan ik voedsel vinden? Vaker worstelen de dieren met kwesties die ook de lezer kunnen overkomen, bijvoorbeeld wat je moet doen als je per ongeluk iets stuk maakt of hoe eerlijk je mag zijn tegen je vrienden. Ook de vraag naar de eigen identiteit komt een aantal keer aan de orde, zoals bij de beer die we op de kaft zien. Hij denkt een boom te zijn, waar een ander een beer met een struik op zijn kop ziet.
De Rynck beschrijft op een originele manier over herkenbaar ongemak. Hij lijkt daarbij ook hier en daar een boodschap te willen uitdragen. Soms is die boodschap verpakt in een veelzeggende zin, bijvoorbeeld de opmerking dat de dieren die altijd al kleurloos waren wel te spreken zijn over de metamorfose van de kleurrijke dieren die plotseling ook kleurloos zijn geworden. De zwarte beer beweert dan ‘ik ben zeker niet racistisch, maar ik ben altijd tegen kleurlingen geweest’. Grappig is dat de beer ‘kort na de middag’ zelf kleur krijgt en rood wordt als iemand hem dan vraagt of hij nog altijd tegen kleuren is.
In andere verhalen ligt de boodschap er dikker op, zoals in het verhaal waar de papegaai zijn stem verliest en die pas weer vindt als er geen lelijke woorden meer uit zijn mond komen of de ezel die eerst iedereen uitlacht en dan een koekje van eigen deeg krijgt.
De Rynck mag in zijn verhalen graag spelen met de taal, bijvoorbeeld door een spreekwoord of gezegde letterlijk te nemen: ‘Op een ochtend stapte de bever met de verkeerde poot uit bed, waardoor hij pardoes op de grond viel. Dat maakte hem bijzonder slechtgehumeurd.’ Schitterend is het verhaal waarin een woordenschat gevonden wordt en ieder dier een nieuw woord krijgt.

Het boek is kleurrijk geïllustreerd door Naomi Christiaens. Haar werk is mooi van kleur en de gekozen perspectieven verrassen. Zij laat scenes uit het verhaal zien, bijvoorbeeld de duizendpoot met zijn talrijke ‘striksplinternieuwe’ schoenen of het nijlpaard vlak voor het moment dat hij in de problemen komt. De mooiste illustraties zijn die waar Christiaens de essentie van het verhaal in een beeld weet te vangen, zoals de kever en de eendagsvlieg vlak voor middernacht.

Hoge beren vangen veel wind is een bundel met speelse goed geschreven licht filosofische dierenverhalen. Fraai geïllustreerd door Naomi Christiaens.

Hoge beren vangen veel wind
Korneel De Rynck met illustraties van Naomi Christiaens
Pelckmans, 2021