Emiel Winter op de Hazelhoeve - Astrid Lindgren


Winter op de Hazelhoeve is een bundel verhalen over Emiel (in Nederland ook bekend als Michiel) die met zijn ouders, zijn kleine zusje Ida, knecht Alfred en melkmeid Lina op boerderij de Hazelhoeve woont. De verhalen spelen zich af in het Zweedse Småland eind 19e/ begin 20e eeuw.

In het eerste verhaal zijn de boerderijbewoners druk bezig met de voorbereidingen op Kerstmis. Oude Maja vertelt tijdens het werk over vroeger, toen er nog wolven in Småland woonden en hoe deze gevangen werden in een wolvenkuil. Zo’n wolvenkuil lijkt Emiel wel wat, je kunt immers pas zeker weten dat er echt geen wolven meer zijn door te proberen er een te vangen. Later op de dag brengen Emiel en zijn zusje een mand vol eten naar het armenhuis. Daar woont ook hun opa en hij verheugt zich met de andere bewoners op de fijne kerstmaaltijd die de inhoud van de mand belooft. Maar het loopt anders als de bazin van het armenhuis alles voor zichzelf houdt. Emiel bedenkt een plan om de oudjes alsnog een goed kerstmaal voor te zetten en hij rekent, min of meer per ongeluk, af met de gulzige bazin.
Ook in het tweede verhaal wordt het kerstfeest gevierd, dit keer met een grote feestelijke bijeenkomst op de Hazelhoeve. Het wordt een groot succes ondanks een sneeuwbal die vast zit in vaders mond en een ondeugend spelletje waarbij gezoend wordt.
In het laatste verhaal is het geen feest, integendeel. Alfred wordt ernstig ziek en de familie kan hem niet naar de dokter brengen wegens hevige sneeuwval. Emiel legt zich daar niet bij neer.

Voor kinderen die nog nooit van Emiel gehoord hebben is het even puzzelen om erachter te komen hoe de familie in elkaar zit, waar het verhaal zich afspeelt en in welke tijd. In tegenstelling tot andere boeken over Emiel ontbreekt in deze uitgave een inleiding.
De verhalen van Astrid Lindgren hebben altijd veel sfeer. Ze weet het vroegere boerenleven op het Zweedse platteland mooi te beschrijven. Ook de opvoedideeën uit die tijd spelen een rol in het verhaal. Emiel wordt als een extreem ondeugend jongetje gezien dat regelmatig door zijn vader voor straf wordt opgesloten in de schuur. Voor wie al eerder over Emiel las weet dat het uiteindelijk goed zal komen met de belhamel want hij wordt later gemeenteraadslid. Hier wordt in de verhalen regelmatig naar verwezen.
Lindgren schrijft alsof ze bij het haardvuur zit te vertellen. Soms spreekt ze de lezer rechtsreeks aan om het verhaal spannender te maken of om iets uit te leggen.
Het boek is geïllustreerd door Björn Berg (1923-2008). Zijn illustraties bij de verhalen over Emiel zijn in Zweden alom bekend. Zijn stijl is zwierig, mooi van kleur, vrolijk en vaak ook grappig. Berg weet de sfeer van de tijd en van Lindgrens verhalen mooi in beeld te vangen.

Emiel Winter op de Hazelhoeve
Astrid Lindgren, vertaald door Rita Törnqvist-Verschuur en Marleen Fröhlich met illustraties van Björn Berg
Ploegsma, 2021


© Björn Berg