De hond die alles verslond - Sandra Dieckmann


Op de eerste pagina van het prentenboek De hond die alles verslond van illustratrice Sandra Dieckmann, zien we een warm en lieflijk tafereel. Vogels zingen elkaar toe, beren vangen samen zalmen en de ene vos speelt viool voor de andere. Het harmonieuze leven wordt verstoord als op een dag de ‘allesverslindende hond’ verschijnt. Hij is zwart en groot en wordt steeds groter naarmate hij meer eet. ‘Hij at zoveel als hij wilde en dronk zoveel als hij kon'. Op de illustraties zien we hoe de kleurige natuur in de muil van het dier verdwijnt en het landschap steeds grauwer wordt.
Vos probeert de honger van de hond te stillen door viool voor hem te spelen, maar de hond verslindt ook hem met huid en haar. De vos blijft echter in de buik van het dier doorspelen en zijn lied ‘zingt zich een weg naar buiten’. Dat inspireert drie dappere konijnen om een poging te doen de vos te bevrijden, maar ook zij eindigen in de buik van de allesverslindende hond. Terwijl de hond nog altijd geen maat kent en doorgaat met zijn verwoestende schanspartijen maken de dieren in zijn buik plannen. In hun nieuwe omgeving pakken ze hun leven weer op.

De hond die alles verslond is een hoopvol boek waarin het steeds groter wordende kwaad uiteindelijk moet leven in zijn eigen geschapen duisternis, terwijl zijn slachtoffers elkaar steunen en een nieuw leven opbouwen. Iedere lezer kan daar zijn/haar eigen symboliek in zien. Zo kan de hond staan voor de nietsontziende dictator die zijn tegenstanders ‘verslindt’, maar hen niet verslaat. Het verhaal kan ook gelezen worden als een metafoor voor de ‘allesverslindende’ consumptie en de gevolgen daarvan.
Dieckmann maakte prachtige illustraties bij het verhaal. Het boek is gedrukt op ruw papier dat goed harmonieert met het gebruikte kleurenpalet. Warme tinten rood, geel en turquoise overheersen in de lichte wereld, waar grauwe tinten de allesverslindende hond omringen. Dat spel tussen licht en donker ondersteunt de tekst en volgt de strijd. In de wereld van het licht is veel moois te ontdekken, deze illustraties nodigen uit om vaak en lang te bekijken.
 
De verslonden dieren maken met elkaar een nieuwe prachtige omgeving, terwijl het rond de steeds groter wordende hond kaler en donkerder wordt. Uiteindelijk vertoeft de hond in een lege donkere wereld, waar de dieren in zijn buik vrolijk leven in het volle licht. ’Het geeft niet waar we wonen, we zijn er samen thuis!’ is hun laatste boodschap aan de lezer.

De hond die alles verslond
Sandra Diekmann, vertaald door Bette Westera
Christofoor, 2022

© Sandra Dieckmann