Egalus - Marije Tolman

Dit jaar maakte Marije Tolman het Prentenboek voor de Kinderboekenweek. Een jaarlijks terugkerende actie waarbij een mooi prentenboek tijdens de Kinderboekenweek voor een aantrekkelijke prijs wordt aangeboden.
Marije Tolmans werk is meerdere keren bekroond, zo kreeg zij onder andere een Gouden Penseel voor het boek De boomhut dat ze samen met haar vader Ronald Tolman maakte en een Zilveren Penseel voor de illustraties van Vosje een boek geschreven door Edward van de Vendel.
Egalus is een mooi groot prentenboek met een opvallende kaft door het gewaagde fluoriderend kleurgebruik. Tolman gebruikt in dit prentenboek dezelfde techniek als in Vosje. Ze tekent over (zelf genomen) foto’s en combineert zo haar eigen geschapen wereld met beelden uit de ons omringende wereld. De foto’s die als achtergrond gebruikt worden zijn blauw of in oplichtend roze.
Direct bij het openslaan van het boek zien we een mooi bos en vogels die in de richting van de titelpagina vliegen. Daar zien we hoofdpersoon Egalus het verhaal inlopen. Egalus is een kleine egel met een oranje werkvest aan en hij draagt een drietand mee.

Het verhaal begint op een koude stille dag. Een aantal dieren zit buiten te lezen en in het egelhuis vraagt het kleinste egeltje of opa nog eens het verhaal uit de 'Sjeestijd' wil vertellen.
Opa doet dat graag en begint: ‘Lang lang geleden was het een drukte van jewelste. Niemand had tijd om stil te staan. Alles en iedereen moest hoger, sneller, verder, groter, mooier, meer!’
Op de illustratie zien we verschillende dieren rennen en vliegen. Tegen al deze drukte in, we zien de kleine hoofdpersoon letterlijk de andere kant oplopen, is daar Egalus. Hij houdt van ‘de wind tussen zijn stekels en van warme zonnestralen op zijn zwarte natte neus’. Elke dag prikt Egalus de rommel uit het bos. En als het bos leeg is verplaatst hij zijn werkzaamheden naar de bergen die ook vol rommel liggen en als hij daar klaar is, is het hoog tijd om de zee te gaan opruimen. De rommel die opprikt met zijn drietand verzamelt hij op zijn stekels. Tot op een koude dag de last te zwaar wordt en hij uitgeput omvalt. Gelukkig kan Egalus op de andere dieren rekenen.

Voor het eerst heeft Marije Tolman ook de tekst zelf geschreven. Het is een fijne sprankelende tekst die zich lekker laat voorlezen en die de tekeningen mooi ondersteunen. Het verhaal heeft een boodschap, die echter impliciet blijft. Terwijl iedereen sneller en hoger en meer wil, prachtig zichtbaar gemaakt in de activiteiten van de dieren in het bos, lijkt Egalus zich daar niet veel van aan te trekken. Glimlachend gaat hij zijn eigen gang en prikt met zijn drietand de rommel op. Als hij toch ten onder dreigt te gaan wordt hij gelukkig wel gezien. Er is duidelijk paniek, dat in het beeld wordt onderstreept doordat de kleuren van de achtergrond ineens vermengen. Dieren snellen naar Egalus toe om te helpen. Terwijl Egalus een winterslaap houdt ruimen de dieren gezamenlijk de rommel op. Zonder zich daarvan bewust te zijn brengt Egalus daarmee ‘de Sjeestijd’ tot een einde.
Het verhaal is een raamvertelling die begint in het knusse egelhuis waar opa Egalus zijn verhaal vertelt en eindigt daar ook weer. De sfeer in het egelhuis is ontspannen, de egels lezen een boek of ze doen aan yoga. Het is duidelijk dat de Sjeestijd inmiddels geschiedenis is. Er is volop tijd om een frisse lentewind tussen de stekels te laten waaien. Een fijn positief einde waar kleuters  mee verder kunnen.

Egalus
Marije Tolman
Prentenboek voor de Kinderboekenweek 2022

© Marije Tolman