6 tot 9 jaar
Er was weer...Roodkapje - Astrid Van der Schueren
Alle sprookjes eindigen hoopvol met het welbekende ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Maar is dat wel zo, is het leven na de goede afloop louter rozengeur en maneschijn? Journalist Astrid Van der Schueren en illustrator/vormgever Sanny Winters twijfelden daaraan. Zo vroegen zij zich af hoe het Roodkapje, haar grootmoeder en de wolf zou zijn vergaan. Was dat verhaal wel echt afgelopen? Zij vonden van niet en maakten daarom het prentenboek Er was weer…Roodkapje.
Voor de enkeling die het sprookje niet kent schreef Van der Schueren een korte versie waarmee het boek opent. Ze sluit het af met een paar vragen: is de wolf wel écht verdronken en huppelt Roodkapje nog steeds vrolijk het bos in? Dan begint het echte verhaal, op rijm. Al in de eerste zin blijkt het avontuur bij Roodkapje zijn sporen te hebben nagelaten:
'Roodkapje had zich voorgenomen
geen dier meer te vertrouwen,
ze wilde ook geen spel meer spelen
of mandjes door het bos heen sjouwen.'
Als oma haar echt nodig heeft overwint Roodkapje haar angst en stapt met ‘een mandje vol en een hartje klein’ het donkere enge woud in. In haar fantasie kan het gevaar veel vormen aannemen, van een vleesetende bacterie tot een trol met een prikkende baard. Gelukkig zijn de dieren die ze ontmoet heel vriendelijk en ze reizen graag met haar mee.
Natuurlijk komt Roodkapje uiteindelijk de wolf tegen. Ook bij hem heeft het eerdere avontuur zijn sporen nagelaten, hij is zelfs vegetariër geworden. Als het gezelschap eindelijk bij het huisje van oma aankomt wacht hen een verrassing.
Dit prentenboek is duidelijk met veel plezier gemaakt en zal vooral gewaardeerd worden door mensen die houden van een dikke knipoog naar een bekend verhaal. Van der Schueren heeft een goede keus gemaakt met de vorm waarin ze het verhaal verteld. De losse rijmvorm heeft aan de ene kant iets formeels door het gestage ritme en aan de andere kant leent het zich voor een lichte verteltoon waar een grapje goed in past. Dat sluit mooi aan bij de inhoud, waar respect voor een klassiek sprookje op zijn plaats is, maar waar ook de ruimte is om ermee aan de haal te gaan. Het einde van het verhaal is daar een mooi voorbeeld van:
'Natuurlijk leefde Roodkapje lang
en meestal vrij gelukkig,
al was ze (net als iedereen) nog wel eens bang
en soms behoorlijk nukkig.’
De illustraties van Sanny Winters passen goed bij dit eigenzinnige vervolg. Winters stijl is robuust en grafisch en zeker niet zacht en sprookjesachtig. Ze speelt met vlakken en perspectief. Haar kleurpalet sluit aan bij de tekst: blauw en zwart als het nacht is, veel groen als Roodkapje door het bos wandelt en natuurlijk rood. De ogenschijnlijk simpele en speelse stijl daagt de lezer uit goed te kijken en te ontdekken hoe de illustraties en de tekst met elkaar samenhangen.
Er was weer…Roodkapje is een vrolijk origineel antwoord, in woord en beeld, op de vraag hoe het Roodkapje en de wolf is vergaan na het ‘ze leefden nog lang en gelukkig’.
Er was weer…Roodkapje
Natuurlijk komt Roodkapje uiteindelijk de wolf tegen. Ook bij hem heeft het eerdere avontuur zijn sporen nagelaten, hij is zelfs vegetariër geworden. Als het gezelschap eindelijk bij het huisje van oma aankomt wacht hen een verrassing.
Dit prentenboek is duidelijk met veel plezier gemaakt en zal vooral gewaardeerd worden door mensen die houden van een dikke knipoog naar een bekend verhaal. Van der Schueren heeft een goede keus gemaakt met de vorm waarin ze het verhaal verteld. De losse rijmvorm heeft aan de ene kant iets formeels door het gestage ritme en aan de andere kant leent het zich voor een lichte verteltoon waar een grapje goed in past. Dat sluit mooi aan bij de inhoud, waar respect voor een klassiek sprookje op zijn plaats is, maar waar ook de ruimte is om ermee aan de haal te gaan. Het einde van het verhaal is daar een mooi voorbeeld van:
'Natuurlijk leefde Roodkapje lang
en meestal vrij gelukkig,
al was ze (net als iedereen) nog wel eens bang
en soms behoorlijk nukkig.’
De illustraties van Sanny Winters passen goed bij dit eigenzinnige vervolg. Winters stijl is robuust en grafisch en zeker niet zacht en sprookjesachtig. Ze speelt met vlakken en perspectief. Haar kleurpalet sluit aan bij de tekst: blauw en zwart als het nacht is, veel groen als Roodkapje door het bos wandelt en natuurlijk rood. De ogenschijnlijk simpele en speelse stijl daagt de lezer uit goed te kijken en te ontdekken hoe de illustraties en de tekst met elkaar samenhangen.
Er was weer…Roodkapje is een vrolijk origineel antwoord, in woord en beeld, op de vraag hoe het Roodkapje en de wolf is vergaan na het ‘ze leefden nog lang en gelukkig’.
Er was weer…Roodkapje
Astrid Van der Schueren met illustraties van Sanny Winters
Pelckmans, 2022
 |
© Sanny
Winters |
