9 tot 12 jaar
De verboden duinen - Marjolein Visser
Twee maanden voor de zomervakantie begint de elfjarige Milo een logboek als start van een Briljant Plan. Mila wil in haar logboek focussen op hoe het nu is, welke problemen ze wil oplossen en beschrijven hoe ze dat gaat doen. Het eerste plan is vrienden worden met Eline. Zij is de dochter van de nieuwe directeur van het hotel waar haar moeder werkt. Ze is pas in het hotel komen wonen en Mila is erg onder de indruk van haar.
Mila schrijft veel over haar familie. Haar vader is zomaar weggegaan en woont nu ergens anders. Hij probeert vaak contact met Mila te maken, maar zij wil niets meer van hem weten. Het gaat niet goed met Mila’s moeder. Sinds haar vader weg is moet haar moeder meer uren werken en toch is er altijd geld tekort. Mila probeert haar moeder zoveel mogelijk te ondersteunen, bijvoorbeeld door voor haar achtjarige broertje te zorgen.
Mila en Eline worden inderdaad vriendinnen. Ook Eline heeft haar problemen. Ze stottert als ze zenuwachtig is en ze heeft moeite met taal door dyslexie. Haar ouders accepteren dit niet en vinden dat Eline beter haar best moet doen. De meisje verzinnen een Briljant Plan voor de zomervakantie: een paar dagen samen kamperen in de Verboden Duinen.
Marjolein Visser debuteerde in 2020 met een roman voor volwassenen. De verboden duinen is haar eerste kinderboek en ze werkte er vier jaar aan. Met het boek heeft ze een missie, ze wil aandacht geven aan problemen van kinderen die vaak over het hoofd worden gezien. Ze wilde echter geen zielig verhaal schrijven.
De lezer beleeft het verhaal vanuit Mila’s perspectief, de schrijfster maakt haar belevingswereld begrijpelijk en geloofwaardig. Mila is aan de ene kant sterk en probeert zowel zichzelf, haar moeder, haar broertje en ook haar nieuwe vriendin Eline overeind te houden. Daarin is ze oplossingsgericht: ze kook voor mama 'laatthuispasta', haar broertje maant ze niet te zeuren over pijn na een val ‘omdat mama het al zwaar genoeg heeft’ en als haar huiswerkhulp Eline niet voldoende helpt maakt ze een ander Briljant Plan. Toch sijpelen tussen de zinnen en ook binnen de zinnen Mila’s gevoelens door: ‘Vloedgolven, dacht Mila, zijn als ouders: elke dag nemen ze je plek in, zo ver als ze zelf willen. Ze houden echt met niemand rekening. En als je even niet oplet, dan word je overspoeld. Dan verzuip je.’
Het verhaal leest vlot en is zeker niet zwaarmoedig. Er zijn lichtpuntjes in de vorm van mensen die helpen en ook de sluimerende verliefdheid van Mila verlicht de bladzijden.
Het verhaal leest vlot en is zeker niet zwaarmoedig. Er zijn lichtpuntjes in de vorm van mensen die helpen en ook de sluimerende verliefdheid van Mila verlicht de bladzijden.
Visser speelt met de vorm van het verhaal. Een proloog geeft een vooruitblik, waarna vervolgens de gebeurtenissen van de maanden daarvoor worden beschreven. In het logboek is Mila zelf aan het woord en zo krijgt de lezer een inkijkje in haar gedachten. De vorm wringt wel een beetje want Mila beschrijft ook dingen in haar logboek die de indruk wekken daar alleen te staan om de lezer ergens over te informeren.
Visser is een schrijfster die niet alles benoemt en de lezer de ruimte geeft zelf dingen in te vullen. Ook het einde van het verhaal laat de lezer met vragen achter. Vragen of het wel goed zal komen met Mila, haar broertje en haar ouders en wat er verder gaat gebeuren. En de vraag of Mila en haar familie het slachtoffer zijn van roddel, vooroordelen en slecht werkende hulpverlening.
Visser is een schrijfster die niet alles benoemt en de lezer de ruimte geeft zelf dingen in te vullen. Ook het einde van het verhaal laat de lezer met vragen achter. Vragen of het wel goed zal komen met Mila, haar broertje en haar ouders en wat er verder gaat gebeuren. En de vraag of Mila en haar familie het slachtoffer zijn van roddel, vooroordelen en slecht werkende hulpverlening.
De verboden duinen is een boek dat aan je blijft plakken en je nog wel enige tijd blijft bezighouden.
