Mijn Jimmy - Werner Holzwarth

Mijn Jimmy schreef Werner Holzwarth (de schrijver van onder andere het bekende prentenboek Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft) voor zijn zoon: ‘Ik heb het geschreven voor mijn zoon Tim, om hem precies dat te vertellen: dat treuren zijn eigen tijd heeft. Dat je daarna ook weer gelukkig kunt zijn. En gelukkig mag zijn. Want al het mooie wat je beleefd hebt, zal nooit verloren gaan.’

In het boek maken kennis met neushoorn Jimmy en vogel Hakkie, een ossenpikker. Hakkie bereidt de lezer voor op een droevig verhaal, een verhaal waarvan je gaat huilen. Jimmy is het daar niet mee eens, volgens hem is het ook een verhaal om te lachen en soms is het verhaal zelfs een beetje saai. Hakkie en Jimmy vertellen over hun leven samen, waarbij Hakkie graag wat wil overdrijven. Ze vertellen over het verjagen van leeuwinnen, hoe ze apen uit de boom hebben geschud en ze vertellen moppen. Door het gesprek heen klinkt het naderend afscheid, al wordt dat niet expliciet benoemd. Jimmy heeft steeds minder energie en wil alleen nog maar uitrusten. Hakkie maakt zich zorgen of hij wel zonder Jimmy kan, want wie moet er dan voor hem zorgen. Maar Jimmy heeft daar wel vertrouwen in. Hij verzekert Hakkie dat er een dag komt dat ‘s ochtends de zon weer zal schijnen en er een andere neushoorn of een zebra of een nijpaard komt ‘en dan heb je een nieuwe vriend’. En Jimmy zegt Hakkie ook dat hij er zal zijn zolang Hakkie aan hem blijft denken. ‘Alles wat we samen hebben meegemaakt, kan niemand ons meer afnemen. Dat is van ons Nu en voor eeuwig’.
Dan zwijgt de tekst en vertellen de illustratie het verhaal. Het wordt donker, Jimmy ligt en Hakkie zit op zijn rug tot de ochtend aanbreekt en hij wegvliegt.
Op de volgende bladzijde vinden we Hakkie terug, op de rug van een zebra waar hij ons voorstelt aan zijn nieuwe vrienden Makkie, Lakkie en Herbert, ook ossenpikkers. Aan hen vertelt hij over Jimmy en de avonturen die ze met elkaar hebben meegemaakt. En daarbij kan Hakkie dan eindelijk zonder gecorrigeerd te worden heerlijk overdrijven.

Mijn Jimmy is een mooi verhaal over afscheid nemen en verder gaan. Uit het samen ophalen van herinneringen wordt duidelijk hoe sterk de band tussen beide dieren is. Het is goed te begrijpen dat Hakkie moeite heeft met het naderende afscheid, ondanks de geruststellende woorden van Jimmy. Het is fijn om te zien dat Jimmy gelijk heeft en Hakkie ook zonder zijn goede vriend weer blij kan zijn, zonder daarbij Jimmy te vergeten.
De tekeningen van Mehrdad Zaeri zijn prachtig. Tegen een sobere achtergrond komt neushoorn Jimmy en zijn kleine vriend echt tot leven en ook hun emoties laten zich makkelijk lezen. Als er een avontuur uit de herinnering wordt opgehaald verdwijnt de kleur en zien we een soort schimmenspel van de gebeurtenis. De bladzijden waar Jimmy het leven verlaat zijn van grote schoonheid, vooral als het ochtendlicht doorbreekt en Hakkie zijn nieuwe leven zonder Jimmy tegemoet vliegt.

Mijn Jimmy
Werner Holzwarth, vertaald door Edward van de Vendel met illustraties van Mehrdad Zaeri
Samsara, 2024

© Mehrdad Zaeri