Treinen verdwalen niet - Winny Ang & Marijn Brouckaert
Treinen verdwalen niet is een wegdroomboek, een boek waarin de lezer mee mag in de gedachten van treinreizigers die uit het raam kijken. Die reizigers zijn meestal kinderen en de treinen waarin zij zitten rijden door verschillende landen. De eerste reiziger denkt aan Alÿs. Waarom moest zij zo oneindig lang op vakantie gaan? Samen zouden ze alle ridders van het land verslaan. Op de illustratie zien we het kind van achteren uit het treinraam turen naar een landschap dat we goed kennen: vlak land, een dorp met een kerktoren op de achtergrond, elektriciteitspalen, wapperende was en wielrenners op de weg. En we zien ook hoe wielrenners ridders te paard worden. In een ander land zit Arwan in de trein, hij denkt aan zijn opa en de geesten die in vulkanen leven. Nan kijkt uit op een sneeuwlandschap en droomt van een sneeuwballengevecht en Taara denkt aan haar beste vriendin Noor die geen rozijnen lust en deze uit haar rijst plukt en ze dan stiekem aan Taara geeft.
De teksten in het boek zijn kort en associatief. Neem bijvoorbeeld Henkgy die in een warme trein zit en aan water denkt:
Water!
Hengky droomt van een frisse duik.
Zijn gedachten dobberen in een koele oase tussen vijf schatten die hij ooit bezat: het koperen belletje, het mes, het klokje dat altijd op 11 over 7 stond, het hangslot zonder sleutel en de muntjes. (…)
We zien een Afrikaans landschap waarin gewerkt en gespeeld wordt en we zien Hengky tussen zijn schatten in het water duiken.
De verbinding tussen de verhalen is het reizen met de trein. Zoals de titel aangeeft verdwalen treinen niet, ze volgens immers het spoor en komen aan waar ze worden verwacht. Dit in tegenstelling tot de gedachten van de reizigers die alle kanten op kunnen. Maar in een boek kan alles, dus kunnen ook treinen op een dag toch verdwalen. Alle treinen uit het verhaal komen uiteindelijk aan op hetzelfde station waar de reizigers elkaar ontmoeten.
De schrijvers van het boek zijn geen ‘gewone’ kinderboekenschrijvers. Zo is Winny Ang ook kinderpsychiater, gespecialiseerd in ‘diversiteitssensitieve zorg.’ Ang vindt het belangrijk verschillen die er tussen mensen zijn serieus te nemen. In het boek zien we dan ook reizigers vanuit verschillende culturen naar uiteenlopende landschappen kijken. De gedachten die ze delen weerspiegelen hun leef- en belevingswereld. Zo krijgt de lezer een blik in het leven van een ander. Dit sluit ook mooi aan bij de wens van de tweede auteur van het boek, Marijn Brouckaert, die mensen graag door middel van boeken met elkaar verbindt.
Het meest aantrekkelijke aspect van het boek heb ik tot het laatst bewaard: de illustraties. Eleni Debo (ze woont en werkt in Italië) heeft schitterende tekeningen gemaakt. In zachte kleuren zet zij de verschillende landschappen neer. Vaak kijken we mee met de reiziger uit het raam en zien we ook wie de medereizigers zijn. De kleuren smelten ineen en geven iedere de pagina een eigen sfeer. Er zijn ook illustraties waarin we alleen de trein in het landschap zien en ook die zijn betoverd mooi.
Treinen verdwalen niet
Winny Ang en Marijn Brouckaert met illustraties van Eleni Debo
Lannoo, 2025
 |
@ Eleni Debo |
