Herrie in huis - Mohana van den Krooneneberg
‘Hoe kon het eigenlijk,’ vroeg ik later, ‘dat ik op mijn verjaardag twéé dieren kreeg? Was dat de bedoeling? Hadden jullie dat expres gedaan?’
‘Nee, ’zeiden pap en mam tegelijk. ‘Dat was toeval, we hadden het er niet over gehad. Als wij gaan overleggen komt er herrie, lieverd. Daar beginnen we niet meer aan. En nu we het er toch over hebben… We moeten je iets vertellen…’
Achtjarige Hippie wil echter niet horen wat haar ouders te zeggen hebben. Ze luistert er niet naar en begint snel over iets anders, meestal een vraag naar vroeger ‘want dan komen er lekkere lange antwoorden.’
Als de twee dieren, een hond en een kat, ruzie gaan maken deelt Hippie het huis in tweeën. Ze trekt met een rode watervaste stift een lijn dwars door het huis. Zo scheidt ze ook haar ouders van elkaar, want de hond blijft bij haar moeder aan de ene kant en de kat bij haar vader aan de andere kant. Hippie is beurtelings bij de een of de ander.
Ondertussen gebeuren er vreemde dingen, zo snurkt haar hond ineens keihard en verschijnt er een wildvreemde jongen in haar kamer die blijft slapen. Die jongen is Pedro en hij blijkt uiteindelijk wel aardig. Ondertussen loopt de spanning aan beide kanten op en wordt een uitbarsting onvermijdelijk.
Ook in dit boek kruipt Mohana van den Kroonenberg diep in het hoofd van haar verteller, de achtjarige Hippie. Ze beschrijft hoe hardnekkig Hippie lastige mededelingen ontloopt. Hippie deelt haar strategie hiervoor met de lezer, maar waarom ze dat doet wordt niet uitgelegd. Er speelt echter van alles. Oudere lezers zullen snel doorhebben dat Hippies ouders uit elkaar gaan en de aanwijzingen in het verhaal daarover oppikken. Voor wie daar (nog) geen oog voor heeft wordt het verhaal steeds vreemder, want pas vlak voor het einde van het boek komt het hoge woord eruit. Het is jammer dat de schrijfster het haar lezers niet wat makkelijker heeft gemaakt. Het benoemen van de reden van Hippies afleidingsmanoeuvres had geen afbreuk aan het verhaal hoeven doen.
Als volwassen lezer heb ik wel een aantal keer de wenkbrauwen opgetrokken. Doordat Hippies hardnekkigheid gerespecteerd wordt leidt dit tot een aantal wonderlijke situaties, bijvoorbeeld dat er een wildvreemd kind in je slaapkamer staat en er geen volwassene in de buurt is voor enige uitleg. Uiteindelijk is het Pedro die uitspreekt wat er aan de hand is en dan kan Hippie eindelijk die steen in haar buik een stukje opzij schuiven om de tranen en de woede eruit te laten. Wat mij betreft hadden haar ouders dat moeten doen en veel eerder.
Herrie in huis zal voor lezers rond acht jaar ingewikkeld zijn omdat ze weinig ondersteuning van de schrijfster krijgen wat er nu echt speelt. De structuur van het verhaal is complex en de clou laat erg lang op zich wachten. Dat neemt niet weg dat Van den Kroonenberg in dit boek wel laat zien dat ze groeit als schrijfster. Hippie is een heerlijk personage en haar gedachten en gevoelens weet de schrijfster in mooie taal te vangen. Ook wordt in goed gekozen beelden beschreven wat ongezegd blijft. Zo spiegelt de ruzie van de huisdieren het conflict tussen de ouders, trekt Hippie zelf de onuitwisbare streep op de trouwfoto en valt Hippie letterlijk van grote hoogte als ze eindelijk haar emoties naar buiten laat.
