Welterusten Vieze Blob - Huw Aaron

‘Een mooie dag is weer voorbij. Wie zit daar flink te gapen?
Zeg, allerliefste, vieste Blob, ’t is tijd nu om te slapen.’

De kleine Blob wordt door een grote Blob opgetild en naar zijn slaapkamer gebracht. Onderweg vertelt de grote Blob wie er nog meer naar bed gaan. Zo ligt Heer Duisterman al op een oor, Plum de Paarse Pimpel ligt lekker op zijn duim te zuigen, en Demoontje krijgt nog een drankje tegen zijn zere keel. In de slaapkamer mag Blob nog even spelen, terwijl de grote Blob de tandenpoetsspullen haalt. Na het opruimen, tanden poetsen en een wasbeurt is het tijd om voor te lezen. Lekker in een fijn slijmerig schimmelzacht bed. Toch heeft de kleine Blob moeite om in slaap te vallen, want er zweeft wat engs door zijn kamer, een Donkere Wolk.

Op de illustraties volgen we de kleine Blob en ook alle andere monsters waar de grote Blob over vertelt. We zien onder andere Dracula zijn tanden poetsen, Spookje hangt zijn jas op, een kleine mummie wordt nog even lekker ingepakt en een reuzenspin gaat in bad. Het zijn kostelijke tekeningen waar veel humor in zit en ze zijn niet eng. En dat is de kracht van het boek. Alles waar je als kleuter bang voor kunt zijn voor je gaat slapen wordt door dit boek minder eng. Monsters blijken namelijk veel meer overeenkomsten met kleuters te hebben dan gedacht. Ook het verschijnen van de Donkere Wolk heeft een geruststellende functie. De grote Blob ziet direct wat de Donkere Wolk wil en laat hem naar buiten. Daar zien we dat ook hij lekker wil gaan slapen.
Dit oorspronkelijk Engelstalige boek is geweldig vertaald door Erik van Os en Elle van Lieshout. Het is een rijmende vrolijke grappige en talige tekst die goed samengaat met illustraties.

De boodschap is duidelijk, elk kind kan rustig gaan slapen en mocht er toch nog iets engs opduiken, dan weet de grote Blob daar wel raad mee:
‘En als er één [monster] iets engs probeert dan is hij het zo afgeleerd, want die grijp ik bij zijn grubbers en die sla ik op zijn slubbers en die slurp ik helemaal op!’

Welterusten, Vieze Blob
Huw Aaron, vertaald door Erik van Os en Elle van Lieshout
Ploegsma, 2025

© Huw Aaron