Acht dagen rotzomer - Janna de Lathouder

‘De radiostem zwabbert verder, maar ik luister niet meer.
We sukkelen al een tijd achter een grote, geelgroene vrachtwagen aan. ERKENDE VERHUIZERS lees ik op hun achterklep. Daar had in koeienletters onder moeten staan: ‘Ook als uw kind dat niet wil, trekken we haar kamer in een ommezwaai leeg."

Elena heeft duidelijk geen zin om te verhuizen en vooral niet om haar beste vriendin Jenny achter te laten. Haar ouders gaan in een andere plaats een fietsenwinkel beginnen. Die moet wel opgeknapt worden en daarom hebben ze geen tijd voor Elena. Voor haar hebben ze oppas geregeld bij een oude tante die ze nauwelijks kent, tante Nannie. Al snel blijkt tante Nannie een felle strijd om een gouden walvisbeeldje te voeren met haar buurman. Het beeldje is in zijn kippenhok terechtgekomen en tante wil het terug. Samen met Elena zet ze alles op alles om dat voor elkaar te krijgen. Ondertussen verloopt de verbouwing van de winkel stroef en ook de vriendschap met Jenny lijkt snel te bekoelen.

Acht dagen rotzomer is het eerste boek van Janna de Lathouder voor 10+. Eerder schreef ze toneelteksten en enkele prentenboeken. Het thema dat ze uitwerkt is niet erg origineel; gedwongen verblijven bij een oom of tante die je nauwelijks kent terwijl je ouders geen tijd voor je hebben en dat dan al snel blijkt dat het betreffende familielid meevalt komen we in tal van kinderboeken tegen. Dat wil echter niet zeggen dat dit een voorspelbaar en slecht boek is. Integendeel. De uitwerking van het basisgegeven is sterk en maakt van Acht dagen rotzomer een van de beste boeken van de afgelopen zomer.
De Lathouder zet verteller Elena direct sterk neer, haar vertelstem is heerlijk om te lezen. Elena’s observaties van de omgeving zijn grappig en raak. Toch voelt de lezer al snel dat er meer aan de hand is. Subtiel wordt dat aangegeven door terloops genoemde verwijzingen naar een kapot velletje op haar hand dat regelmatig opengekrabd wordt.
Al snel begrijpt de lezer dat Elena niet op haar ouders hoeft te rekenen in deze turbulente tijd. Zij zijn teveel met de winkel en met elkaar bezig. Logisch dus dat ze haar beste vriendin Jenny mist. In flashbacks wordt de vriendschap tussen Elena en Jenny beschreven. Al snel dringt zich daarbij een onaangenaam gevoel op en vraagt de lezer zich af hoe leuk die vriendschap eigenlijk is.

Als een rode draad keert in het verhaal de vraag terug in hoeverre je voor jezelf mag opkomen. Mag je bijvoorbeeld boos worden, of heeft dat geen zin? Mag je inbreken om je bezit terug te krijgen? En mag je wegglopen als je er genoeg van hebt?

Acht dagen rotzomer is een heel fijn boek. Het is goed geschreven, het heeft humor en snijdt relevante onderwerpen aan. Hopelijk laat een nieuw boek van De Lathouder niet lang op zich wachten.

Acht dagen rotzomer
Janna de Lathouder
Lemniscaat, 2025