Prentenboeken over een drol met pootjes, kriebeldiertjes op avontuur, verrassende rijmwoorden, onverwacht vaderschap en een innemende chagrijnige beer.

De afgelopen maanden verschenen er veel leuke prentenboeken. Ik zocht er vijf uit om te bespreken.


De vos en de drol is een stevig kartonnen boekje. Vos krijgt tijdens een wandeling pijn in zijn buik omdat hij heel nodig moet. Snel gaat hij achter een boom zitten waar niemand hem kan zien. ‘Ah, dat lucht op!’ Als vos door wil lopen komt er opeens een grommende drol op pootjes achter de boom vandaan en vos maakt dat hij wegkomt.
De vos en de drol is een verhaal over een drol die ongelukkig terecht komt, in dit geval op een mier. De verwarring die dat veroorzaakt is grappig, vooral omdat de vos niet snapt wat er aan de hand is. Humor die peuters en kleuters zeker zal aanspreken. De illustraties in het boek zijn in een grafische stijl en in zachte kleuren.
De vos en de drol is een vermakelijk voorleesboek voor jonge kinderen die wel van een poepverhaaltje houden.

De vos en de drol
Édouard Manceau, vertaald door J.H.Gever
Gottmer, 2025



De grootste reis ooit is een boek van Loes Riphagen, die ook de populaire prentenboeken over Coco het vogeltje maakte. Het verhaal begint op een doodgewone dag onder de grote steen waar verschillende dieren zich vermaken. We kennen ze al een beetje omdat ze op het schutblad zijn voorgesteld. Worm en Mot spelen een spelletje schaak, Mier heeft iets moois gevonden en Vlieg is lekker aan het schommelen. Maar dan tilt iemand plots de steen op. Na de eerste schrik dringt het tot de ondersteense bewoners door dat ze een nieuwe plek moeten vinden. Worm heeft een idee en de anderen volgen hem op een moeizame tocht naar een nieuw onderkomen. Alleen Slak gaat de andere kant op.
De tocht door de tuin is voor de kleine beestjes een hele onderneming en dat wordt in woord en beeld goed zichtbaar. Riphagen schrijft vooral in dialogen en dat geeft een fijne frisse tekst om voor te lezen. De tekeningen zijn geweldig. Er is veel op te zien en ze zijn vaak grappig. De afloop is verrassend, vooral omdat dan blijkt dat Slak al is aangekomen bij de nieuwe steen. Toch loopt het verhaal niet helemaal goed af, het heeft een open einde als ook de nieuwe steen weer wordt opgetild.

De grootste reis ooit
Loes Riphagen
Gottmer, 2025



Wat rijmt er op vies…? is een nieuw prentenboek van Harmen van Straaten waarin vrolijk gespeeld wordt met rijmwoorden. De juf gaat rijmen samen met de leerlingen en zij begint: ‘Er was eens een reus met een heel grote neus. En hij zei: ‘Ik ruik… Ik ruik iets vies.Het was… ' De klas rijmt er op los maar het meest voor de hand liggende rijmwoord laat op zich wachten. Op de illustraties zien we het avontuur dat de klas al rijmend verzint. De reus heeft daarin de hoofdrol. We zien zijn vieze servies, hij laat een grote nies, hij kan niet tegen zijn verlies en hij heeft een rottende kies. Het zijn grappige speelse tekeningen in de kenmerkende losse stijl van Harmen van Straaten.
Wat rijmt er op vies…? is een heerlijk prentenboek waarin lekker met taal wordt gespeeld en met illustraties waar je vrolijk van wordt.

Wat rijmt er op vies…
Harmen van Straaten
Leopold, 2025





Julia Donaldson en illustrator Sara Ogilvie hebben hun sporen in prentenboekland ruimschoots verdiend. Samen maakten ze Hansje, een heerlijk prentenboek over een beer die tegen wil en dank vader wordt van een gansje. Als een beer na zijn winterslaap een lekker eitje ziet liggen komt daar plots een kuiken uit die de beer direct als zijn vader beschouwt. Gansje wordt Hansje en de beer komt niet meer van het vogeltje af.
De charme van het boek zit in het dubbele gevoel van de beer die weliswaar met woorden streng is, maar op de illustraties zien we dat hij dat niet helemaal meent. Daartegenover staat het rotsvaste vertrouwen van Hansje in zijn ‘vader’. We volgen de beer en Hansje door de seizoenen. Uiteindelijk vindt Hansje zijn plek zonder daarbij het contact met de beer te verliezen.
De jonge lezers zullen snel doorhebben dat de beer het allemaal niet zo kwaad meent. Daarbij helpen vooral de geweldige illustraties van Ogilvie die voor een belangrijk deel de warme sfeer van het verhaal bepalen. De tekst van Donaldson is kort en bondig en leest lekker voor. Het samenspel tussen tekst en beeld maakt Hansje tot een heel fijn voorleesboek.

Hansje
Julia Donaldson, vertaald door Johanna Rijnbergen met illustraties van Sara Ogilvie
Lemniscaat, 2025



In Grrrizzly van de Franse schrijver/illustrator Herve Le Goff komen we weer een humeurige beer tegen. De beer heet Grizzly, hij is erg groot en het is goed te zien dat hij nergens zin in heeft. Dit in tegenstelling tot zijn veel kleinere vriend, een wasbeer. De wasbeer neemt Grizzly op sleeptouw en haalt hem over te gaan wandelen, in het water te plonzen, te genieten van een briesje, bramen te eten en wat te doezelen onder een grote wilg. Op de illustraties zien we de moppers van de grote Grizzly afdruipen, maar toch…zien we daar nu een glimlach als hij in het water ligt en eet hij niet met veel enthousiasme van de bramen? Grizzly blijkt veel minder een mopperbeer dan hij zich voordoet, maar ja, hij houdt nu eenmaal van een beetje zeuren.
Ondanks het chagrijn van Grizzly is dit toch een vrolijk prentenboek over vriendschap en genieten van de natuur. Het grote formaat van het boek doet recht aan de illustraties waarin niet alleen de beide vrienden fraai geportretteerd worden, maar ook de natuur erg mooi wordt afgebeeld.

Grrizzly
Herve Le Goff, vertaald door Martine van Rooijen
Parade, 2025