Lucy en Donker - Karst-Janneke Rogaar

Het is weer aardedonker in de kamer.
‘Nu ben ik op mijn best!’ roept Donker enthousiast. ‘En ik ben geen monster, zoals je ziet.’
‘Ik zie helemaal niks.’
‘Nu nog niet, maar let op…’
Gespannen tuurt Lucy in de duisternis.
En dan, eerst vaag, maar steeds duidelijker ziet ze Watje…
De strepen van haar pyjama…Een lichte vlek bij het raam…
‘Je moet gewoon even aan me wennen.’ zegt Donker triomfantelijk.

Lucy wordt in het holst van de nacht wakker in een strandhuis. Het is stil en als ook de deur dichtslaat is het pikdonker. Dan laat Donker zich horen ‘Hè,hè, eindelijk ruimte.’ Lucy schrikt en doet snel het licht aan. Donker vraagt of het licht weer uit mag, dan kan hij zich fatsoenlijk voorstellen, Aarzelend voldoet Lucy aan dat verzoek. Dan blijkt Donker niet zo eng als gedacht. Hij vraagt of Lucy mee naar buiten gaat. ‘Het is niet eng. Want ik ben bij je’. Lucy gaat mee en het wordt een tocht om nooit te vergeten.

Lucy en Donker is een hartverwarmend verhaal. Het uitgangspunt is eenvoudig: een gesprek tussen Lucy en het donker. Donker is geduldig en geeft Lucy alle ruimte. Zo kan ze altijd het licht aandoen of weer naar huis gaan. Lucy doet dit echter niet en kan zo steeds meer van Donkers schoonheid zien. Dat geldt ook voor de lezer. Vooral de prachtige illustraties brengen Donker tot leven. Hij maakt de omgeving geheimzinnig, hij speelt met het maanlicht en hij laat zelfs in een donker bos nog veel zien.

Rogaars tekenstijl is krachtig. Ze zet stevige lijnen neer en combineert lichte vlakken met verschillende  tinten blauw en zwart. Zo weet ze op haar tekeningen de unieke sfeer van een donkere nacht overtuigend weer te geven.

Dit prentenboek kan kinderen die bang zijn voor het donker helpen. Door mee te leven met Lucy kunnen ook zij op een veilige manier Donker beter leren kennen.

Lucy en Donker is een ode aan de nacht. Een prentenboek om bij weg te dromen.

Lucy en Donker
Karst-Janneke Rogaar
Querido, 2025

 © Karst-Janneke Rogaar